Vier weken geleden was het dan zover, de vlucht vanuit Bali naar Vietnam waar ik ein-de-lijk weer mijn ouders en zusjes zou gaan zien. Hoeveel ik ook aan het genieten was van die laatste weken in Australië (ik ben van Townsville naar Cairns gegaan met een vriendin en daar vervolgens in het Great Barrier Reef gesnorkeld) en Bali (daar vlogen we daarna heen voor tien dagen rondtrekken op het eiland), ik zag ongelooflijk uit naar het zien van mijn gezin. Mam heb ik voor het laatst gezien in Indonesië eind november en de andere drie natuurlijk op Schiphol toen ik 17 oktober vertrok.
Na vijf weken in Papoea Nieuw Guinea te zijn geweest ben ik weer terug in Australië. De tweede outreach is voorbij gevlogen en we hebben onwijs gave dingen gedaan, verhalen gehoord die pijn doen, leesbrillen uit mogen delen, genoten van een prachtige natuur, gezwommen en gedoucht in een rivier… zo kan ik nog wel eventjes doorgaan.
Inmiddels ben ik alweer twee weken terug in Australië en het is bizar dat het slechts twee weken geleden was dat ik in zo’n andere wereld mijn dag doorbracht. Het went echt heel snel. Ik had het westen gemist… WiFi waarmee ik contact kan hebben met het thuisfront en de rest van Nederland, het eten wat meer divers is dan iedere dag voor zowel lunch als diner rijst met vis en ook het weerzien van de vrienden die ik hier op de campus heb gemaakt, want er waren best wel wat hechte vrienden van mij die op een andere outreach waren. Super fijn om hen weer te zien… Hoe geweldig gaat het zijn wanneer ik weer terug ben in Nederland met iedereen die ik tien maanden niet heb gezien was ook een gedachte die door m'n hoofd heen ging.
Heyhey,
De tweede week was ik dus een deel van het keukenteam, wat erg gezellig was, maar ik moet zeggen, ik was blij dat ik OOK de mogelijkheid had om naar de villages te gaan het deel van de dag dat ik niet in de keuken te vinden was. Ik ben uiteindelijk 3 keer gegaan, want 1 keer was het niet mogelijk qua logistiek en de andere keer vond ik het heerlijk om te schrijven en wat berichtjes naar mensen te sturen... MAAR dit keer ook wat foto's. De foto's die het media team gemaakt heeft, staan op deze computer, dus die kan ik wel aan jullie laten zien! Disclaimer: wanneer je al foto's voorbij hebt zien komen op facebook, dit zijn dezelfde... Hey!!
Het is weer maandag, wat betekent dat de eerste week hier op het schip voorbij is! Het vloog voorbij, maar tegelijkertijd voelt het al langer dan ruim een week geleden dat ik in het vliegtuig stapte naar Papoea Nieuw Guinea. Afgelopen week was ontzettend gaaf, maar ook heftig. Het was intens en ik maakte belevenissen mee die uniek zijn. Ik vind het echt zo gaaf dat ik deze kans heb (gekregen)...! Lieve allemaal,
Het is weer een tijdje geleden en ik wil echt graag vertellen en alles opschrijven, maar opnieuw ik neem er de tijd niet voor... Haha, het begin is bijna hetzelfde als de blog van de vorige keer, ik leer echt niks he.... De afgelopen weken zijn heel erg tof geweest. We hebben verschillende onderwerpen behandeld in de lectures: in de derde week ging het over een schoon geweten, daarna spirituele oorlogvoering, toen heerschap van God en afgelopen week ging over evangeliseren. Zoals ik de vorige keer ook al zei, ik leer ontzettend veel en heb veel meer over deze onderwerpen te delen, maar dat is te groots en te lastig om via een blog te delen. Tijdens de afgelopen weken kregen we ook te horen in welke outreach teams we zitten. Ik zit in het medische team (2) en wij gaan eerst vier weken naar Papoea Nieuw Guinea en dan zes weken door Queensland (Australie). Klinkt heel tof, maar ik was enigszins verdrietig omdat de mensen met wie ik het hechtst ben, in het andere team zitten. Ook zijn er drie mensen uit ons team die de tweede outreach opnieuw naar Papoea gaan. En dat waren juist de mensen met wie ik de beste band had... Vond ik dus echt even vervelend. Afgelopen dinsdag kregen we echter te horen dat we de tweede outreach ooook naar Papoea gaan en dat die drie mensen bij ons blijven!! Ik ben blij. Oke, nu zit ik dus op een schip, het medisch schip! Vanmorgen zijn we naar Port Moresby gevlogen en vanaf daar zijn we met een busje die enigszins gevaarlijk en typisch over de weg crosste naar de boot gagaan. Het is echt een mooi schip. Ik deel een kamer met 5 andere meiden en we hebben een eigen douche en toilet. Morgen gaan we rond twaalf uur uitvaren naar de Western Province wat ongeveer 22 uur zal gaan duren. Ik heb er zin in en hoop op een heldere hemel, want dan kunnen we op het dak liggen en naar de sterren kijken. Ik vermaak me hier wel. Aangezien ik niet alles kan bloggen, want ik heb enkel een computer op het schip die we delen met iedereen en ik geen internet op mijn mobiel heb, zijn er dit keer geen fotootjes. Wel zal ik mijn best doen om wat verhalen op deze manier te delen. Na de twee weken op het schip gaan we op het land naar wat meer binnenlandse plaatsen. Dan heb ik helemaal geen internet. Het is gek, maar het is een belevenis en avontuur, zou je ook eens moeten proberen (geen mobiel/internet). LIEFS van mij ik ga bijna slapen, MOE Het is alweer een eeuwigheid geleden sinds de dag dat ik wat van mezelf heb laten horen via mijn blog en er gebeurt hier vanalles en ik neem te weinig tijd om het allemaal op te schrijven. Maar ik leef dus nog.
Het is inmiddels al bijna twee weken geleden dat ik vanaf Melbourne naar Townsville vloog waar mijn DTS begon. Al twee weken, maar het voelt als veel langer. Het voelt alsof we elkaar, alle studenten hier, al veel langer kennen en er is al zoveel gebeurd…
Ik kan niet alles opschrijven, omdat ik dan maanden bezig ben, maar ik doe mijn best om zoveel mogelijk op te schrijven, omdat ik het liefste niets wil vergeten. Eerst zal ik even uitleggen waar ik ben, wat ik hier aan het doen ben (de DTS, Discipleship Training School) en vervolgens neem ik jullie mee naar de eerste dagen van de DTS. Afgelopen week was echt een week vol onwijs gave dingen. Een week waarin ik enorm veel onvergetelijke herinneringen heb gemaakt, maar ook de laatste week van de volledige “vrijheid blijheid”, wat niet perse een negatief ding is hoor! Ik heb heel veel zin in de DTS (Discipleship Training School) en ben benieuwd wat ik allemaal ga meemaken de aankomende tijd. Afgelopen week begon in Brisbane en via een treinreis van 27 uur belandde ik terug in Melbourne. Ik ging naar de Australian Open en deed de Great Ocean Road.
|
Archief
April 2018
ONderwerp
All
Ik!Ik ben Lotte. Een levensgenieter en net geslaagde gymnasiast die houdt van schrijven en foto's maken en nu hard aan het werken is voor haar tussenjaar (waarover je hier alles leest!). |