Vorige week donderdag was de laatste donderdag dat ik bij Villa Augustus moest werken. Hoewel ik er 'maar' (en tegelijkertijd 'al', hoor) bijna een jaar werk, voelt het alsof ik er al veel langer werk. Misschien, omdat ik daar standaard een dag in het weekend én een avond doordeweeks verbleef en er dus veel rekening mee hield. Misschien, omdat dit de eerste kerst was dat ik een kerstdag spendeerde op m'n werk (villa dus) in plaats van met/ bij familie/ vrienden. Misschien, omdat het mijn examenjaar was en er heel veel is gebeurd met plannen maken voor aankomend jaar en villa daarom meer impact had. Om eerlijk te zijn zag ik best wel uit naar die laatste werkdag. Eindelijk hoef ik niet meer 's avonds tot 23.00 uur te werken. Eindelijk heb ik het héle weekend vrij voor duizend dingen die nog moeten gebeuren. Toen ik die donderdag op mijn werk was in het ziekenhuis had ik er nog steeds zin in, maar kreeg ik wel zo'n drukkend gevoel, dat het echt het einde is. En ik hou gewoon niet van dingen die eindigen. Toen ik bij villa was, verdween dat snel, want het was gewoon een werkdag. Op de helft kwamen mam en Noa, na de hockeytraining van Noa, even een drankje drinken met een taartje erbij. Het was een gezellig laatste werkdagje en ik had helemaal geen last van het feit dat dit (voorlopig) de laatste keer is. Tot het laatste halfuur. Het was een beetje druk geweest, maar 's avonds lekker rustig. Het laatste halfuur had ik opeens zo'n knoop in mijn maag. Nu is het echt voorbij. Geen villa meer nadat ik een hele dag in het ziekenhuis heb gewerkt. In het weekend vrij. Afgelopen jaar, toen ik nog op school zat en de hockey ook nog in volle gang was, was het een geautomatiseerd iets: op zaterdag naar de hockey en op zondag naar villa. Nu heb ik geen villa meer, geen hockey meer en geen school meer. In het ziekenhuis werk ik fulltime dus de tijd die ik daaraan zou besteden wordt wel ingevuld, maar in de avonden alle tijd hebben is heerlijk. In het weekend zowel geen hockey meer als geen villa is echt super fijn. Afgelopen weekend heb ik een jaar aan slaap ingehaald, mijn zusje aangemoedigd bij de hockey en opgepast. Doe mij nog maar een paar van dit soort weekenden (maar dan zonder het overmatige slapen).
5 Comments
Laura Bouman
6/9/2017 09:13:50 am
Je bent een kanjer en wat heb jij het mega druk gehad. Leuk zo'n inkijkje in je leven. Suc6 verder. 😘
Reply
Veerle
6/9/2017 05:36:42 pm
Ja, meid, zo gaat dat je moet soms keuzes maken. En dan is het best moeilijk als dan de dag komt dat je afscheid moet nemen van een mooie tijd Villa. Maar nu fulltime in het ziekenhuis, en daarna weer een nieuwe fase in het vooruitzicht. Succes en ik blijf je volgen hartstikke leuk😉👍
Reply
Oma Roelie
7/9/2017 05:44:57 pm
Lekker he een beetje rustiger aan . Je hebt hard genoeg gewerkt en hebt het verdiend . Ben trots op je .Nu naar je avontuur werken goed alles regelen .Spannend hoor succes .
Reply
Oma v.d. Spek
22/9/2017 07:46:12 am
Lieve Lotte,
Reply
Bob
8/10/2017 09:22:45 pm
Hè Lotte,
Reply
Leave a Reply. |
Archief
April 2018
ONderwerp
All
Ik!Ik ben Lotte. Een levensgenieter en net geslaagde gymnasiast die houdt van schrijven en foto's maken en nu hard aan het werken is voor haar tussenjaar (waarover je hier alles leest!). |