Het is alweer een week geleden dat ik aan dit mega avontuur begon. Een weekje geleden ben ik rond dit tijdstip net overgestapt op Moskou in het volgende vliegtuig richting Bangkok. De afgelopen week heb ik al heel veel meegemaakt. Op het moment dat ik dit schrijf, zit ik in de nachttrein naar Chiang Mai, maar ik wil jullie meenemen van Bangkok naar Kanchanaburi en vervolgens naar Ayutthaya. Aangekomen in Bangkok heb ik nadat ik uit het vliegtuig staptehet formuliertje ingevuld waarmee je (gratis) een “visa on arrival” krijgt. Dat ingevuld hebbende ben ik naar de paspoortcontrole gelopen en vervolgens heb ik gezocht naar de bagageband voor de vlucht van Moskou naar Bangkok. Terwijl ik m’n grote rugzak enorm onhandig met me mee draag, aangezien de tas nog in de flightbag zit (grote hoes voor om m’n tas: geeft bescherming tijdens de reis en is afsluitbaar met een kabel met slot zodat m’n bagage veilig is), draag ik m’n dagrugzak op m’n buik. De belangrijkste bagage is natuurlijk m’n paspoort (en geld / pinpas), want in principe is alles te koop. In m’n dagrugzak zitten wel kostbare spullen zoals wat geld, m’n camera, maar ook m’n schrijfboekje die eigenlijk alleen voor mij kostbaar is. Als ik een betere plek heb gevonden om m’n grote rugzak te bevrijden uit die zwarte hoes, klem ik m’n dagrugzak tussen m’n voeten, doe ik een dubbelcheck of ik nog steeds m’n paspoort heb en gooi ik hopend dat ik niemand raak de grote tas op mijn rug. De dagrugzak aan de voorkant en zo loop ik richting de uitgang. Er is nog een ding wat ik moet regelen, namelijk een simkaartje. Online heb ik op verschillende blogs gelezen dat dat zo geregeld is op het vliegveld en dus loop ik naar het winkeltje. Enkele minuten later sta ik inderdaad alweer klaar om richting het centrum te gaan. Gewapend met een Thais simkaartje met onbeperkt internet stap ik het vliegveld uit en merk ik pas hoe warm het echt is. De shuttlebus die me naar “dé backpackersroad” zou brengen staat al klaar en ik prop mezelf door de deur van de bus die duidelijk gemaakt is voor de wat kleinere Thai. Ik plof neer en kijk om me heen. In de bus zitten nog ongeveer zes andere backpackers. Na 20 minuutjes rijden we weg en we komen een uurtje later aan midden in het centrum. Aangezien ik onbeperkt internet heb, check ik Google maps even. Optimistisch als ik ben leek het me een prima plan om ongeveer 20 minuutjes te gaan lopen. Door de hitte. Met zowel een mega tas op m’n rug als een grote dagrugzak op m’n buik. (Hieronder het busticket) Meer dood dan levend kom ik aan in het hostel, maar ik kan pas inchecken over anderhalf uur. Gelukkig kan ik heerlijk chillen in het café restaurant en kan ik m’n bagage achter leggen. Even schrijven wat er allemaal gebeurd is, maar ik ben veel te gedetailleerd aan het schrijven, want al snel loop ik een dag achter. Nadat k heb ingecheckt, m’n spullen en beetje netjes heb geordend en goed gebruik maak van het internet om contact te hebben met her thuisfront, stap ik naar buiten om een deel van Bangkok te zien. Buiten kijk ik op m’n Google maps om te kijken wat er in de buurt te doen is totdat een Duitse vrouw, Anja en Poolse vrouw, Meggy me vragen of ik met hen mee wil lopen omdat ze zagen dat ik ook vandaag aangekomen ben. Tuurlijk!! Alleen maar leuk. Door alle drukte in de stad ben ik al die indrukken in me aan het opnemen en daardoor vergeet ik de tijd een beetje. We gaan eten bij een restaurantje dat “de lekkerste Pad Thai” van Bangkok heeft. Aangezien ik geen fan ben van vis en al helemaal niet van schelpdieren die je moet “schoonmaken”, koos ik voor de vegetarische versie. Het eerste Thaise gerecht in Thailand! En nog leuker, de allereerste keer met stokjes eten en het ging goed!! Terug in het hostel heb ik niet meer zoveel gedaan, aangezien ik zowel moe was van de lange reis als een beetje last had van de jetlag. (Hieronder een foto van mij die voor het eerst met stokjes eet) De volgende ochtend werd ik dan ook pas om half elf wakker na heerlijk te hebben geslapen. Voor vandaag had ik niets gepland. Omdat ik te laat was voor het ontbijt in het hostel heb ik bij de 7-eleven een knijpfruitje/yoghurt gekocht. De 7-eleven is een goedkope supermarkt, die zoals de naam zegt van 7.00 uur ‘s morgens tot 23.00 uur ‘s avonds opren zijn, waar ze alles verkopen: van water tot tosti’s die ze in een tosti-ijzer doen. Ik ging gewoon een rondje lopen om Bangkok te bekijken en ben eerst richting de rivier gelopen, waar ik voor het eerst m’n camera uit de tas pak. Lopend richting en door Chinatown maak ik nog wat foto’s en op de weg terug ga ik heerlijk even in een park zitten. Aan de andere kant van het park zijn er allemaal voorbereidingen bezig voor de ceremonie van de crematie van de koning, maar hier is het rustig. Aan de ene kant zijn mensen aan het werken aan de heg rond het park en de lossen takken en aan de andere kant zit een klas met mensen van rond mij leeftijd. Ze zijn de omgeving aan het schilderen en t is heel tof. Nadat ik met thuis heb gebeld ga ik lekker naar het hostel terug en omdat ik laat geluncht heb, heb ik eigenlijk niet meer zoveel trek en haal nog wat kleins bij de 7-eleven. Morgen staat de fietstour van Co van Kessel op de planning en ik moet vroeg opstaan dus ga ik redelijk op tijd slapen. Hieronder een foto van de “skyline” van Bangkok vanaf mijn kant van her water. De tweede foto is van bootjes waarop de vangst werd overgebracht naar een vrachtwagen. De derde foto is een monnik die ik in het park zag, de eerste monnik die ik zag!! De vierde foto zijn zomaar mannen die aan het werk waren. Vrijdagochtend 20 oktober moest ik om half negen bij het kantoor van Co van Kessel fietstour zijn dus heb ik m’n wekker om kwart voor zeven gezet. Elk uur ben ik die nacht wakker geworden, waarschijnlijk omdat ik bang was door mijn wekker heen te slapen. Behalve het laatste uur. Half zes was ik nog wakker en toen werd ik pas kwart voor acht wakker. Omkleden, spullen verzamelen en snel beneden een beetje ontbijt pakken. Rond acht uur kan ik dan de straat op. Door het enorm drukke verkeer zou het 40 minuten tot een uur duren voordat ik bij dat kantoor zou zijn en dus ga ik wandelen. Door de (soort van) stress/haast is het meer snelwandelen/rennen en ik zie via Google maps dat ik t niet ga halen. Aan een tuktuk mannetje vraag ik hoeveel het kost en hoelang het duurt om met de tuktuk naar dat kantoor te gaan. Het is kwart over acht dus als hij zegt ongeveer een kwartier is de keuze snel gemaakt. Dertien minuten later en 120 baht armer (ja ik heb te veel betaald, maar hij begon op 200 baht en ik moest snel weg dus ja) kom ik aan bij het kantoor waar al twee andere, duidelijk Nederlanders, zaten te wachten. Nadat iedereen is aangekomen (2 Belgen en nog 1 Nederlander), er een voorstelrondje is geweest en iedereen een fiets heeft gekozen en geprobeerd, stappen we de fiets op om pas over 9 uur terug te komen. Het eerste stuk fietsen we door smalle straatjes in Chinatown waar enorm veel winkeltjes zijn, maar waar er ook een grote ijzerhandel is. Alle oude auto’s en andere voertuigen liggen daar als wrak, maar er staan ook nog intacte auto’s. Overal zijn mensen aan t sleutelen en later horen we dat hier heel veel auto’s vanuit Japan heen komen, omdat ze daar na slechts een paar jaar afgeschreven worden. Nadat we Chinatown hebben verlaten zetten we de fietsen af (die worden met een truck naar de volgende plaats gebracht) en lopen we richting de trein. Ik moet nog een kaartje kopen voor aanstaande dinsdag om van Ayutthaya naar Chiang Mai te gaan met de nachttrein. De trein zou pas over een klein half uur vertrekken, dus ik kon even een kaartje kopen. Met de trein rijden we een stuk naar buiten het drukke Bangkok, waar we langs het treinspoor kleine gipsplaten huisjes zien. We pakken onze fietsen en rijden door het groenere Bangkok. We zien vanalles, te veel om op te noemen, maar wat ik vooral zie is hoe anders hier het leven is. Simpeler ofzo. We rijden over smalle paden van ongeveer anderhalve meter breed waarbij aan beide kanten water is, onder viaducten door waar de fiets net onderdoor past en je zelf bukkend onderdoor moet lopen. We drinken veel water, proeven wat “lokaal eten” en zien enorm veel. Na de lunch hebben we even tijd om te relaxen en ik bel met thuis om te laten zien waar ik ben. Als Noa verteld dat het 34 graden is, bedenk ik me dat ik dé i-de-a-le dag heb gekozen om weg te smelten..... Ach, het is leuk en het is sowieso warm. De lunch was heerlijk en met nieuwe energie stappen we op de fiets. We drinken weer ergens wat, eten een waterijsje en in de middag komen we aan bij een tempel. We maken een rondje door de tempel, laten ons door de gidsen informeren over de gebruiken hier en nog veel meer. Wanneer we bijna op de boot stappen voor een tocht van een uurtje terug naar de binnenstad van Bangkok, zien we dat er aan de achterzijde van het complex een ceremonie bezig is waarbij drie mannen monnik worden. Zo gaaf om te zien. Ze moeten een bepaalde zin zeggen en daarna gaat iedereen haar van ze afknippen die de mannen opvangen in een groot blad. Gek, maar interessant om te zien. Teruggekomen in de stad nemen we de taxi/ tuktuk (het is een soort kleine truck waarbij de achterbak overdekt is en er in een vierkant bankjes aan de randen zijn) naar de skytrain. Vanaf het eindstation lopen we naar de boot om met de “lokale” soort van pond naar het kantoor te gaan. Daar bedanken we ze nog even, want het was supergaaf en ik ga samen met een Nederlandse vrouw (Judith) naar het hostel. Vanaf haar hostel is het vijf minuten lopen naar mijn hostel en omdat ik met haar mee rij (zij betaald de tuktuk) loop ik het laatste stukje. Een zwart ei... zo gek. Om acht uur hebben we afgesproken dat ze bij m’n hostel zou zijn zodat we samen wat gaan eten op de Khao San Road. Echt een absurde straat met rare dingen. Ik ben geen fan, maar het is grappig om te kijken wat voor mensen er rondlopen (zowel Thaise als toeristen). Naast ons zitten drie Thaise dames waarvan er twee met koptelefoontjes zitten te FaceTimen met hun man (eentje zat in Florida te werken...). Na lekker te hebben gegeten, lopen we nog een stukje over de straat en gaan we allebei terug naar ons eigen hostel. Zaterdag 21 oktober wilde ik naar Kanchanaburi en, omdat ik een trein ‘s morgens om zeven uur erg vroeg vond, heb ik uitgeslapen en de trein om half twee genomen. Op het station ontmoet ik een andere Nederlands meisje die ook net is geslaagd, voor vwo. We kletsen een beetje en genieten in de trein van de steeds groener wordende omgeving. Mijn hostel zit een stukje verder lopen dus we lopen het eerste stuk samen en spreken af ‘s avonds wat te gaan eten. Ik check in bij m’n hostel en slaap op een kamer bij iemand uit Spanje en een gast uit Maastricht. Niet heel veel meer gedaan behalve een douche genomen en ‘s avonds lekker gegeten op de night market. De volgende dag, zondag 22 oktober, besluit ik niet mee te gaan naar de watervallen (die echt heel mooi zijn..), omdat ik graag naar de Bridge over the River Kwai wilde en naar de erebegraafplaats. Ik huur ‘s morgens redelijk op tijd een fiets en fiets in ongeveer twintig minuutjes naar de brug. Zo veel toeristen. Echt enorm veel. Ik loop naar de overkant en merk dat de meesten “snel” een foto maken en vervolgens weer teruglopen, want hoe verder ik loop, hoe minder mensen er zijn. Nadat ik nog wat foto’s heb gemaakt van anderen en wat foto’s heb laten maken van mezelf, bereik ik de overkant waar ik helemaal alleen ben. Ik relax nog even en loop dan terug om in een restaurantje aan het water te gaan zitten. Aangekomen bij het restaurantje is er geen plek aan het water, maar als vijf minuten later mensen opstaan, kaap ik hun plekje en heb ik het beste plekje van het hele terras. Hier zit ik ongeveer vier uur te drinken, eten, schrijven en FaceTimen met Nederland. Ik fiets een stuk (halfuurtje ongeveer) en loop over een bijna lege erebegraafplaats. Nadat ik de Nederlandse graven heb gevonden, maak ik nog wat foto’s en stap ik op de fiets terug naar het hostel. Terug in het hostel is er een nieuw iemand, een Nederlandse meid die ook op m’n kamer slaapt. Samen lopen we naar de straat en eten in een soort restaurantje. Terug in het hostel informeer ik naar hoe ik morgen naar Ayutthaya kan gaan en ze zal als ik weg wil een taxi bellen. Maandag 23 oktober neem ik een tuktuk (scooter en aan de zijkant een overdekt bankje) naar het busstation en stap ik in de bus die om 10.50 vertrekt. Na twee en een half uur zijn we op het station waar ik moet overstappen op een minivan en twee minuten later rijden we weg richting Ayutthaya. Daar aangekomen is het maar tien minuten wandelen naar het hostel en dus loop ik dat. M’n spullen leg ik op m’n kamer en ik ga een stukje wandelen naar de dichtstbijzijnde ruïne van een tempel. Het is een groot complex, maar het ding hier is een boeddha hoofd die in de wortels van een boom zit. Heel tof om te zien. Daar bij de uitgang ontmoet ik drie Nederlanders: een moeder die met haar twee kinderen (twee meiden van zeven en tien) reist. We hebben een gesprekje en het jongste meisje vraagt of ik mee ga eten. Aan de overkant is een marktje en dat vind ik eigenlijk wel gezellig. We eten wat, kletsen en dan ga ik richting m’n hostel omdat ik morgen op tijd een fiets wil huren om tempels te gaan bekijken. Dinsdag 24 oktober huur ik een fiets bij het hostel pal naast die van mij. Ik fiets naar de meest verre tempel en kom onderweg vanalles tegen: een soort varaan (heel tof maar geen idee wat voor beest het was), straten die vol zijn gelopen door de enorme regen, een rivier die super hoog staat en hard stroomt waarbij hele struiken mee worden genomen en veel mensen die op straat bezig zijn met het dagelijks leven. Als ik aankom bij de tempel is het super rustig en dus loop ik rustig een rondje en maak wat foto’s. De lucht ziet er steeds dreigender uit en terwijl ik besluit weg te gaan begint het te druppelen en keihard te regenen. Gelukkig kan ik net op tijd schuilen, maar pas na een uur wordt het minder. Snel fiets ik richting m’n hostel en onderweg moet ik nog een keer schuilen voor enorme regen. Teruggekomen in m’n hostel ga ik lekker beneden zitten en heb ik contact met thuis. Het regent nog een poos maar wanneer het droog is ga ik naar m’n laatste tempel voor vandaag, de Wat Yai Chai Mongkhon. Heel tof. Een groot tempelcomplex, een liggende boeddha en ik zie een grote schildpad die daar rustig rondwandeld. Terug in m’n hostel laad ik m’n mobiel en camera op en om kwart voor zeven word ik door het hostel naar de trein gebracht. Wachtend op de trein naar Chiang Mai, chill ik, app ik met thuis en eet ik wat. In de trein zit ik eventjes maar al snel worden de bedden opgemaakt en ga ik in m’n bed zitten. Aangezien het best fris is doe ik een trui aan en pak ik m’n dekentje. En toen schreef ik. Heel veel. En alles werd niet opgeslagen. Dus begon ik opnieuw.
Nu ben ik in Chiang Mai en zo ga ik de stad in. Liefs Lotte
18 Comments
Kathleen
25/10/2017 06:18:27 am
Wat mooi beschreven al veel gezien,mensen ontmoet en mooie foto's en dit is pas het begin.
Reply
Yvonne
25/10/2017 06:27:13 am
Leuk om te lezen dat je zo geniet💋
Reply
Mams
25/10/2017 06:38:18 am
Wat een gave belevenissen...😘....alsof we erbij zijn!
Reply
Weena
25/10/2017 07:20:39 am
Wat een indrukken in de 1e week, zo leuk om met je mee te lezen, geniet ervan!x
Reply
Willemijn
25/10/2017 08:00:54 am
Lieve lotte, het is nu 7.30 in Nederland en ik ben onderweg naar m'n eerste tentamen (spannond!!) In plaats van m'n samenvattingen doorlezen zit ik heerlijk te genieten van je stukje, hoe verschillend zijn onze levens nu! Veel plezier lotjedotjedoosje!!!
Reply
Inge
25/10/2017 08:11:48 am
Goed bezig Lot! En we herkennen een aantal gave dingen zoals de fietstocht met Ko van Kessel! Geniet ervan. Dikke X.
Reply
Helga
25/10/2017 08:30:55 am
Heerlijk reisverslag Lotte. Leuk dat je zoveel schrijft. En al veel gezien in 1 week! Xx
Reply
Marielle
25/10/2017 10:25:17 am
Leuk verslag Lot je geniet duidelijk fijn! Veel plezier xx
Reply
Marise
25/10/2017 10:46:44 am
Wat een belevenissen alweer! Heerlijk! Geniet van al deze prachtige ervaringen! Ik kijk uit naar je volgende verhaal!
Reply
Eduard
25/10/2017 10:53:15 am
Mooie herinneringen roept jouw verslag bij me op. Indrukwekkend hoe alles anders is he, geniet maar lekker!
Reply
Oma v.d. Spek
25/10/2017 11:36:20 am
Wat heb je al veeeel gedaan.!!! En ook veel mensen ontmoet.
Reply
Oma Roelie
25/10/2017 12:31:16 pm
Wat is het heerlijk om zo met je mee te gaan in je belevenissen. Het is prachtig wat je allemaal al onderweg tegen gekomen bent . Echt genieten . En hele mooie foto,s. Ik zie uit naar je volgende verslag . Pas goed op jezelf en blijf genieten.
Reply
Romée
25/10/2017 12:49:35 pm
Hee lieve Lot,
Reply
Karin
25/10/2017 09:19:54 pm
Wat leuk dat je zo enorm geniet!! En wij genieten mee...heel gezellig om te lezen!! Bijzonder hoeveel contacten je al hebt gelegd!! Geniet vooral en pas goed op jezelf!! Liefs😙
Reply
Veerle
25/10/2017 11:22:13 pm
Wat een belevenissen Lotte, je geniet heerlijk en ik geniet mee met je verhalen. Mooie foto's! Ik ben al benieuwd wat je verder gaat beleven. Veel plezier verder, groetjes Veerle
Reply
Astrid
26/10/2017 12:29:03 pm
Haai Lot!
Reply
Ingeborg
26/10/2017 02:11:22 pm
Lieve ondernemende Lotte,
Reply
Ouwe Oma
28/10/2017 05:06:29 pm
Lotte ik hebije verhaalqelezen en iik heb gezien dat je gewleldig geniet
Reply
Leave a Reply. |
Archief
April 2018
ONderwerp
All
Ik!Ik ben Lotte. Een levensgenieter en net geslaagde gymnasiast die houdt van schrijven en foto's maken en nu hard aan het werken is voor haar tussenjaar (waarover je hier alles leest!). |