Het is inmiddels al bijna twee weken geleden dat ik vanaf Melbourne naar Townsville vloog waar mijn DTS begon. Al twee weken, maar het voelt als veel langer. Het voelt alsof we elkaar, alle studenten hier, al veel langer kennen en er is al zoveel gebeurd… Ik kan niet alles opschrijven, omdat ik dan maanden bezig ben, maar ik doe mijn best om zoveel mogelijk op te schrijven, omdat ik het liefste niets wil vergeten. Eerst zal ik even uitleggen waar ik ben, wat ik hier aan het doen ben (de DTS, Discipleship Training School) en vervolgens neem ik jullie mee naar de eerste dagen van de DTS. Ik bevind mij nu op S19°15'35.342'' E146°48'46.405''. 215 Walker Street, 4810, Townsville, Queensland, Australië. Ik ben voorlopig op deze plek, een campus van Youth With A Mission, YWAM. YWAM is een school/organisatie die over de hele wereld campussen heeft, ook wel een basis genoemd. Het is een christelijke organisatie met een motto “Know Him and make Him known’. Een belangrijk ‘ding’ van deze organisatie is dat je eerst leert en het vervolgens uitvoert. Het leek mij ongelooflijk tof om dit te gaan doen, omdat ik al mijn hele leven christelijk ben. Ik ben dankbaar dat ik zo’n rijke opvoeding heb gehad, maar ben erg nieuwsgierig naar meer, want voor mij werd het geloof meer een routine ding en ik merkte dat ik niet aan iedereen kan uitleggen waarom ik nu eigenlijk christen ben. Ik wilde meer weten, een ‘sterkere’ christen zijn, het geloof niet een zondagochtend-ritueel laten zijn, maar een dagelijks iets én het leek me een ongelooflijk gave kans om echt de wereld in te gaan en echt praktisch te handelen. Ik bevind mij dus op de campus van YWAM Townsville. YWAM heeft verschillende soorten studies/cursussen die je kunt volgen, maar de grootste is waarschijnlijk wel de DTS, Discipleship Training School. Dit is zowel een theoretische als praktische opleiding en hierbij zitten we eerst in een klaslokaal waar we colleges volgen die over verschillende theologische onderwerpen gaan en (op deze basis) na zeven weken gaan we op een outreach binnen Australië. Daar brengen we wat we hebben geleerd in de praktijk, we worden uitgezonden en zijn een soort christelijke zendelingen. Daarna gaan we weer voor ongeveer een maand terug naar de campus in Townsville waar we (nog) meer gaan leren en gaan reflecteren op wat we in die eerste outreach hebben meegemaakt en geleerd. Vervolgens gaan we voor zes weken naar Papoea Nieuw Guinea op outreach. Hoe alles er precies uitziet, data, locaties, weet ik nog niet en wanneer ik dat wel hoor deel ik dat natuurlijk. Nadat ik vrijdagavond was geland in Townsville ben ik opgehaald door een minivan van YWAM. Candi (staff member) stond me op te wachten toen ik op het vliegveld aankwam en Helen (school leader) zat in de minivan, want zij reed. Mijn eerste indruk van deze mensen was dat ze enthousiast waren en erg aardig. Ik vertel wat over mijn reis die ik gemaakt heb en zij vertellen mij wat dingen over Townsville tijdens het rondje die we door Townsville maken. Ze zetten me af bij mijn hostel voor deze eerste nacht, want je kan pas de campus in vanaf morgen (zaterdag), omdat de school officieel start op zondag. De volgende ochtend, na een heerlijke nacht slapen, zouden ze me tussen half elf en elf uur komen ophalen. Ik word vroeg, maar niet te vroeg, wakker en facetime gezellig met mam en pap. Met mam heb ik het erover hoe zenuwachtig ik eigenlijk ben, maar waarom ik zo zenuwachtig ben, weet ik niet. Het is gewoon opgebouwde spanning van verschillende dingen: het einde van mijn reis, een nieuw iets wat echt tof wordt, maar het is wel allemaal nieuw en nieuwe mensen en dat is gewoon spannend. Nadat ik de spanning had ontladen was het tijd om op te hangen. Ik haal nog even snel een jus d’orange bij een cafeetje naast het hostel en dan komt de minivan aanrijden. Met al mijn spullen stap ik in en maak kennis met de eerste andere van mijn medestudenten: Valerie. Valerie komt uit Holland, een plaats in Amerika. Ze is aardig en tijdens onze rit naar het volgende adres waar we iemand op moeten halen kletsen we over waar we vandaan komen en hoe ongelooflijk lang haar vlucht was. Mijn vlucht was natuurlijk maar drie uurtjes, want ik was al in Australië. Bij de volgende stop stapt Rachel in. Rachel komt uit Melbourne, een Australiër! Aangekomen op de campus voelt het eigenlijk gelijk goed. Die spanning die ik vanmorgen had, was zeker niet voor niets, maar het voelt goed en nu ik hier dan eindelijk ben, ben ik ook gewoon heel blij en ik vind het fijn dat ik voor langer dan drie nachten in één bed zal gaan slapen. Ik zie uit naar het ‘je eigen plekje creëren’ en naar vriendschappen maken waarbij de gesprekken verder gaan dan enkel waar kom je vandaan en waar ga je naartoe reizen. Begrijp me niet verkeerd, ik vond het ongelooflijk gaaf, maar nu vind ik dit ook gewoon erg tof. We wachten even tot een andere minivan terugkomt met studenten die zojuist zijn geland en gaan dan naar onze kamer. Er zijn verschillende meidenkamers en in het groepje waarmee we nu waren, was slechts één andere die op mijn kamer sliep. Dit is Bernice, ook wel Berni, wat in mijn hoofd klinkt als een samensmelting van Bert en Ernie, maar oke. Bernice komt uit Zuid-Afrika, uit het Engelse deel! We waren als eerste in onze kamer en konden daardoor een fijn bed kiezen, want we slapen met veertien meiden in een kamer! Erg veel, maar ik moet zeggen dat het echt enorm meevalt. Ik koos een stapelbed die tegen de muur stond en maar aan één kant een ander stapelbed heeft staan en stal mijn spullen uit in de kast voor mijn bed en op het onderste bed. Ik hoorde twee weken geleden pas dat je je eigen hoeslaken en deken/laken moest meebrengen, maar ik had daar ten eerste niet aan gedacht toen ik Nederland verliet en ten tweede zou ik dat nooit de hele reis met me hebben willen meeslepen. Hier op onze etage is een ding als de free closet. In deze kast leggen mensen spullen die ze niet meer willen of niet meer nodig hebben. Ik dacht, waarom niet even daar kijken, wie weet! En daar lagen zowel een hoeslaken als een laken! Zelf had ik ook nog een slaapzak van fleece stof dus het komt helemaal goed. Wat ik wel had meegenomen toevallig was een kussensloop dus mijn eigen kussensloop deed ik om het kussen en ik had een top bed. In diezelfde free closet vond ik ook een lichtsnoertje, van die kerstlichtjes. Nadat ik die langs de rand van mijn bed heb opgehangen en wat foto’s heb geplakt ben ik best tevreden met het eindresultaat, haha! Deze dag was als aankomstdag en dus was er niets gepland. We lunchen rond half een, hebben in de middag een korte rondleiding over de campus en ik gebruik de tijd om mijn tas uit te pakken. Gedurende de dag arriveren steeds meer mensen, maar die stel ik voor als ik een specifiek verhaal heb waarin zij een deel zijn. We leren meer mensen kijken en in de avond lopen we naar The Strand waar het erg mooi is!! Na te hebben gedoucht ga ik heerlijk slapen, blij dat het zo goed bevalt. De dag van het officiële begin van de DTS begon met slapen tot slechts 8.00, omdat het ontbijt er van 8.00-9.00 is. Tijdens het ontbijt heb je ook gelijk de mogelijkheid om een lunch klaar te maken, want ‘s middags kan dat niet. In de ochtend doen we verder niet echt heel veel bijzonders. We gaan naar Woolworths (supermarkt, ook wel Woolies genoemd) en kletsen veel om elkaar allemaal beter te leren kennen. Er arriveren nog meer nieuwe studenten en om 15.00 is er dan een eerste officiële meeting. Eerst doen we wat kennismakingsspelletjes. Het zijn redelijk vreemde spelletjes en het is zeker een beetje ongemakkelijk, maar laten we zeggen dat het een goede ijsbreker was, haha. Na die spelletjes zijn er wat papieren die we in orde moeten maken. Ik heb ergens mijn handtekening onder gezet, ik heb een poloshirt gepast voor de outreach, heb een foto laten maken van mij voor op mijn studentenpasje en heb een visum aangevraagd voor Papoea. In de avond eten we weer met z’n allen en daarna hebben we een zogenaamde TimTam-slam. Een TimTam is een typisch Australisch koekje. De buitenkant is gemaakt van chocolade, daarin zit een chocolade wafeltje waar tussen chocoladecrème. Het is een rechthoekige vorm en dan moet je twee diagonaal gelegen hoekjes afbijten. Vervolgens doe je één van de open hoekjes in een warm drankje en je gebruikt het koekje als een rietje. Aangezien alles natuurlijk van chocolade is smelt dit super snel en dus moet je wanneer je wat van je drankje in je mond proeft zo snel mogelijk het koekje in je mond doen, want anders valt het helemaal uit elkaar.
Morgen beginnen de lessen en ik heb er zin in. Het voelt goed en dit wordt een onvergetelijke tijd, wat het eigenlijk nu al is na twee weken. Dit is het weekend van twee weken geleden en ik zal zeker niet de mogelijkheid hebben om elke dag op te schrijven, vooral omdat dat saai wordt, veel dingen zijn natuurlijk elke dag hetzelfde: ik sta op, ontbijt, school, lunch, ministry placement (de ‘taak’), avondeten… Maar, de highlights ga ik natuurlijk wel delen…! Liefs van Lotte
10 Comments
Laura Bouman
9/2/2018 01:32:03 pm
Oh wat spannend allemaal. En super wat je gaat doen. Ik wens je veel zegen.
Reply
Marise
9/2/2018 04:03:39 pm
Spannend maar ook uitdagend! Succes en geniet ervan!
Reply
Kathleen
9/2/2018 04:38:49 pm
Leuk hoor allemaal,spannend maar je doet het maar,heel veel succes
Reply
Mams
9/2/2018 06:43:39 pm
Super gaaf wat je daar weer beleefd... wel jammer dat je wat minder tijd voor ons hebt met dat al die leuke jongelui😂😂.... grapje😘.... geniet vooral enorm van alles! Ben heel benieuwd wat je daar nog gaat doen😘😘
Reply
Veerle
10/2/2018 05:51:42 pm
Lieve Lotte, ik wens je veel zegen, geluk maar vooral veel plezier en wijsheid in alles wat je gaat doen en beleven
Reply
Roelie Schaap
13/2/2018 07:03:30 pm
Lieve Lotte. Ik kan me voorstellen dat je het allemaal spannend vond om na zo'n lange tijd alleen nu met een hele groep op te trekken . Maar ik heb lees dat het ook wel weer meevalt. Je bent er zo weer aan gewend en ik vind het mooi van je dat je verder verdiept in je geloof.
Reply
Peter Rutjes
10/2/2018 11:24:31 pm
Nou Lotte... nu ga je je settelen...zal wel even wennen zijn! :-)
Reply
Karin
11/2/2018 08:41:46 pm
Wat een mooie verhalen allemaal! Leuk om zoveel nieuwe mensen te leren kennen. Geniet van alles wat je daar nog gaat doen!!
Reply
Ingeborg
13/2/2018 04:46:52 pm
Hey Lotte, wat een supermooi uitzicht op die foto! Wow! Mooi om te lezen dat de aftrap van de DTS goed bevalt! Een hele mooie, opbouwende, inspirerende en onvergetelijke tijd toegewenst! Liefs van ons, Maurits & Ingeborg en big hug van Jens!😘
Reply
Keet
19/2/2018 11:29:26 am
Ha lieve Lotte,
Reply
Leave a Reply. |
Archief
April 2018
ONderwerp
All
Ik!Ik ben Lotte. Een levensgenieter en net geslaagde gymnasiast die houdt van schrijven en foto's maken en nu hard aan het werken is voor haar tussenjaar (waarover je hier alles leest!). |