Vanuit Sydney ben ik doorgereisd naar Brisbane, maar eerst tussenstops gemaakt in Newcastle en Byron Bay. Ik heb meer herinneringen om te onthouden, veel foto’s gemaakt, maar vooral genoten! Vrijdag 5 januari. Na Elise te hebben uitgezwaaid ben ik teruggegaan naar het centrum van Sydney en heb vervolgens ingecheckt in m’n nieuwe hostel voor dit weekend. Maandag ga ik weer doorreizen, maar waarheen precies moet ik nog uitzoeken. Ik vond het eventjes gek om weer alleen te zijn, maar had er dit keer een stuk minder moeite mee dan toen mam wegging. Logisch ook, maar vooral heel fijn voor mezelf...! Zaterdag 6 januari. Vandaag heb ik geen wekker gezet en na redelijk te hebben uitgeslapen ga ik de stad in. Dit weekend wil ik het verhaal over de eerste weken in Australië afhebben en ik heb nog enkele dingen die ik wil doen in Sydney. Na te hebben ontbeten en wat te hebben geschreven ben ik naar de Harbour Bridge gelopen. Je kan de brug beklimmen en dan ga je echt helemaal die boog op. Behalve dat dit extreem duur is (300$, 200€), is het alternatief ook erg leuk. Een pylon kan je beklimmen vanuit de binnenkant en op de top word je ook met ook een prachtig uitzicht beloond (dit kostte 15$, voor studenten zelfs slechts 10$). Echt onwijs gaaf daarboven... Na te hebben genoten van het uitzicht, loop ik de trap weer naar beneden en ga van de brug af. Niet ver van daar was een marktje met allemaal kraampjes die zelfgemaakte spullen verkochten en wat streetfood. Een heel leuk sfeertje en leuke spulletjes. Het is dat ik uit een backpack moet leven (en dus niet zoveel als ik wil erin kan proppen), maar anders had ik zeker wat meegenomen... Ik loop langs de haven terug, geniet van het lekkere zonnetje en ga op een terrasje zitten om weer een stuk van m’n verhaal te schrijven. ‘s Avonds eet ik lekker wat en ga op tijd slapen, want morgen is er wel een wekker. Zondag 7 januari. Vanochtend ga ik een kerk opzoeken en dus staat de wekker redelijk op tijd. De Hillsong Church komt oorspronkelijk uit Sydney en er zijn verschillende locaties in de stad en om de stad heen waar op zondag diensten zijn. Ik had een kerk uitgezocht in het centrum waar er een dienst was om 9.45 en om 11.30 (en ook eentje om 8 uur ‘s morgens en nog twee avonddiensten). 5 diensten!!! Ik was benieuwd hoe dit zou zijn, de grootte van de kerk etc. Het plan was om naar de dienst van 9.45 te gaan en ik stond op tijd bij de bushalte. Ik moest 1 keer overstappen en zou dan rond half tien bij de kerk zijn. Mijn buschauffeur daarentegen was het daar niet mee eens, denk ik. Nadat hij al vijf minuten later aankwam bij mijn bushalte, reed hij vervolgens extreem sloom. Aangekomen bij de bushalte waar ik over zou stappen, stond m’n volgende bus al te wachten, maar mijn buschauffeur deed de deuren maar niet open... toen ik er eindelijk uit was rende ik naar de bus, maar deze reed weg. Ughhhh... de volgende bus zou over een uur gaan. Ik ben maar naar het centraal station gaan lopen met de hoop dat ik vanaf daar makkelijk en snel naar die kerk kon gaan, maar dat kon natuurlijk niet. Dan maar naar de volgende dienst, maar wel eerst vinden vanwaar de bus vertrekt. Er zijn dus iets van acht busstops rond het centraal station en alle bussen vertrekken vanaf een andere stop. Ik heb aan allemaal medewerkers gevraagd waar ik moest zijn en overal kreeg ik een ander antwoord. Uiteindelijk vond ik een kaart met waar alle stops waren en natuurlijk stond ik precies aan de andere kant van het station. Na nóg meer zoeken ben ik aangekomen bij de goede bushalte en na even wachten heb ik ook de juiste bus. Ik loop naar het kerkgebouw en de vorige dienst is nog niet afgelopen dus ik moest even wachten. Toen ik de zaal in kwam, was het inderdaad heel groot en het was tof om te zien... jonge mensen, een redelijk grote band, dia’s die afspeelden. Het was interessant om te zien en gaaf om mee te maken, maar het was vooral natuurlijk heel anders dan ik gewend ben. Na de dienst ben ik met de bus terug naar het centraal station gegaan, maar wat was het wárm!!! Ik ging het maar even opzoeken en online vond ik dat het een van de warmste dagen was ooit en dat er temperaturen van 45 graden zijn gemeten. Waar ik stond was het, volgens mijn mobiel, 42 graden. Achterlijk warm dus. Daarna heb ik een ijsje gekocht en heb ik deze opgegeten op een ferry. De ferry verlaat ik bij Darling Harbour en ik ga naar een gezellig bistro/cafeetje bij het water. Er zit niemand buiten, omdat het té warm is voor het terras. Binnen is het gezellig druk en er staat een tv zacht aan met cricket, want er zijn kampioenschappen het weekend/deze week: Australië tegen Engeland. Na m’n verhaal zo goed als te hebben afgemaakt, besluit mezelf te trakteren en lekker hier te dineren. Maandag 8 januari. Vandaag ga ik doorreizen naar een nieuwe plek om te ontdekken. Rond acht uur in de ochtend zou er een trein naar Newcastle gaan, maar ik ben geen fan van vroeg de wekker zetten en aangezien ik toch tot tien uur zou kunnen uitchecken, boek ik de reis die half twaalf vertrekt. Een stuk met de trein en daarna een stukje met de bus. Het is nog middag wanneer ik aankom bij het hostel en na inchecken loop ik naar het strand wat op drie minuten afstand ligt. Ik ga de heerlijke zee in en lig op het strand, maar als er door de ineens enorme wind een soort kleine zandstormen ontstaan, loop ik naar de kiosk en koop wat drinken. Vervolgens loop ik over het strand naar de Ocean Baths van Newcastle. Een daarvan is een soort natuurlijke holte die gevuld is met zeewater en de andere is een zwembad die aan de zee grenst. Er is hier ook een kiosk en met een frietje in m’n hand geniet ik van de laatste beetjes zon van vandaag. De lucht begint erg donker te worden, dus ik loop terug richting het hostel, maar wanneer ik bij die eerste kiosk ben, waar ook een overdekking is, begint het heel hard te regenen en niet veel later ook te onweren. Onwijs gaaf om te zien!! Enorm harde donder, lichtflitsen precies boven het water... Wanneer de onweer is overgewaaid en ik het verder richting de oceaan zie bewegen, loop ik door inmiddels nog maar een klein beetje regen naar het hostel. Dinsdag 9 januari. In Singapore heb ik twee meiden uit Finland ontmoet en ik zag op hun instagram gisteren dat ze ook in Newcastle waren en dus stuurde ik een berichtje en zij zouden vandaag gaan sandboarden, of ik mee wilde. Erg leuk natuurlijk en dus zaten we om elf uur met z’n drieën in de bus onderweg naar Anna Bay. Wat later dan verwacht, want zij hadden hun bus gemist naar Newcastle centrum (zij slapen ergens buiten Newcastle), maar goed we waren onderweg. Het was echt onwijs leuk om te doen, maar zwáár en enorm warm. Als je naar beneden bent geboard moet je natuurlijk ook weer omhoog lopen en je loopt op zand dus zakt de hele tijd een beetje weg en het zand in “het dal” was natuurlijk enorm warm. Máár het was echt heel gaaf en gezellig. Toen we alledrie genoeg van het zand hadden (geloof me het zat overal), vroegen we of we met de four wheel drive terug gebracht konden worden. We zitten natuurlijk onder het zand en het is enorm warm dus we duiken even de zee in, douchen vervolgens en we bestellen alledrie een burger welke we met uitzicht op zee opeten. We gaan met de bus terug naar Newcastle en nemen weer afscheid, want zij moeten nog een stuk met de bus naar hun hostel. Enorm leuk om zo mensen die je niet kent te ontmoeten in Singapore en door social media (!) vervolgens hen opnieuw te zien in Australië. Terug in het hostel heb ik niet heel veel bijzonders meer gedaan. Woensdag 10 januari. Vandaag lekker geen wekker, maar natuurlijk word ik rond acht uur wakker. Na m’n ogen nog eventjes dicht te hebben gedaan word ik pas na tienen wakker, heerlijk. Het is niet zo’n hele warme dag vandaag en dat is fijn want ik wilde een stukje lopen, de memorial walk. Een brug op de rand van de klif met uitzicht op zee. Na hierlangs te hebben gelopen, met mooie uitzichten, kwam ik aan in een woonwijken van Newcastle. Hier was niet zoveel te doen, maar bij het strand dronk ik een drankje en vervolgens liep ik dwars die woonwijk door om naar het winkelcentrum te gaan. Daar doe ik boodschappen voor zowel het avondeten vanavond als voor morgen aangezien ik dan de hele avond en nacht in de trein en bus zit. Met de bus ga ik terug naar het hostel. Ik had ergens gelezen dat je bij de haven, bij de vuurtoren, grote dieren in het water kon spotten rond zonsopgang en zonsondergang en dus ben ik naar die vuurtoren gelopen. Leuk om heen te lopen, er was niet echt een bijzondere zonsondergang door de enorme bewolking en beesten zag ik helemaal niet, maar het was er wel heel relaxt. Terug in het hostel kookte ik m’n eten voor vanavond: wraps gevuld met mexicaans gekruide kip, paprika en tomaat, heerlijk. Donderdag 11 januari. Vanavond heb ik de trein en bus naar Byron Bay, waar ik om 4.20 in de ochtend zou aankomen en dus ging het een kort nachtje worden, want rond twee uur in de nacht moest ik wisselen van vervoer... Vandaag was het geen strandweer en dus heb ik na te hebben uitgeslapen en te zijn uitgecheckt wat uurtjes op een bank in het hostel gespendeerd terwijl ik Netflix keek. Om drie uur pak ik al m’n spullen, maak wat broodjes voor onderweg en loop naar het busstation die me naar de trein zou brengen. Wanneer de trein aankomt zit ik naast iemand, maar er zijn lege stoelen aan de andere kant en dus vraag ik of ik daar mag zitten en ik slaap vervolgens best wel wat uurtjes in de trein, maar ik rust niet echt uit. Je slaapt gewoon niet zo heel goed doordat je weet dat je er op een gegeven moment uit moet en je zou je stop maar missen!! Vrijdag 12 januari. Vannacht ben ik om twee uur overgestapt van de trein naar een bus en ook daarin heb ik ongeveer anderhalf uur geslapen. Het was 4.20 toen ik aankwam in Byron Bay en er was niemand op straat. Één ander iemand maar was ook uitgestapt en die ging op zoek naar een hostel waar ze wat uurtjes op een bank kon slapen. Ik voelde me vooral wat brak na zo’n nacht slecht slapen, maar wilde graag de zonsopkomst zien bij de vuurtoren. Ik ben nu toch al onwijs vroeg dus dan kan ik het beste nu gaan...! Het was nog helemaal donker maar ik ging zoeken naar een hostel met een 24-uurs receptie zodat ik daar m’n grote backpack neer kon zetten, want die kon ik niet mee sjouwen een uur lang naar die vuurtoren toe. Toen ik een hostel gevonden had, zat er iemand buiten die aan het wachten was op een reisgenoot, want ze zouden samen naar de vuurtoren gaan lopen. Zij ging hoe dan ook, maar die reisgenoot had zich verslapen. Na m’n tas binnen te hebben gezet ben ik met haar naar de vuurtoren gelopen. We waren zeker niet de enige! Niet dat het extreem druk was, maar er waren toch echt wel veel mensen. We waren precies op tijd voor de zonsopkomst en het was onwijs mooi. Als je iets verder naar beneden loopt bij de vuurtoren kom je op een punt wat het meest oostelijke punt is van het vaste land van Australië! Terwijl de zon steeds hoger komt te staan en feller wordt, zie ik aan de andere kant vinnen in het water. Dolfijnen!!! Ik zag dolfijnen, hoe gaaf. Het was van ver weg, maar ze waren het echt! Ik vervolg m’n weg naar beneden toe en zie in de verte zelfs dolfijnen springen door de golven heen! Magisch. Ik ben bijna beneden en zie dan 2 mensen naar iets in het water kijken. Eerst zie ik niks, maar dan zie ik het ook, een waterschildpad! Nu ben ik bijna bij “de grote weg” (hiervoor waren het van die weggetjes waar je alleen kunt lopen) en ik zie een vrouw omhoog kijken. Wat zien we daar, een koala!! Een koala in het wild...! Tijdens het ontbijt bij een restaurantje aan het strand geniet ik nog even na van de gave ochtend. Het had ingrediënten om een van de meest stomme ochtenden ooit te worden door het moe zijn, maar het werd onwijs tof. Na een poos bij dat ontbijt restaurantje te hebben gezeten, ben ik terug gaan lopen naar Byron Bay. Ik haal m’n tas op bij het hostel, laat me bijna overhalen om een veel te dure tour te boeken en loop dan naar mijn hostel om in te checken. Na te zijn ingecheckt loop ik naar het strand en geniet van de zee die heerlijk verkoelend is. Om 19.00 “moet” ik terug zijn in het hostel, omdat ik me heb opgegeven voor de barbecue in het hostel. Tijdens de bbq klets ik met twee Duitsers, die tot nu toe hun tijd in Australië enkel gevuld hebben met werken bij een wijnboer. Rond 21.00 ga ik terug naar m’n kamer en maak kennis met twee van m’n kamergenoten, twee meiden uit Israël. We kletsen wat en zij gaan nog even wat eten. Ik bel met thuis en ga vervolgens niet te laat slapen, want ik ben best wel moe inmiddels. Zaterdag 13 januari. Na te hebben uitgeslapen en te hebben ontbeten ga ik naar de receptie van het hostel om te vragen of ik hier ook “activiteiten”/tours kan boeken. Ik zou het tof vinden om te surfen en je kan hier kayakken op zee waarbij je ook dolfijnen gaat zien (hoogstwaarschijnlijk). Voor morgenochtend boek ik een surfles en voor maandagochtend de kayaktrip. Het is inmiddels alweer middag en ik begin trek te krijgen in een lunch. Bij een leuk restaurant bestel ik wat eten en drinken en ik begin met het lezen van een boek die al sinds Bali in m’n tas zit, maar waar ik steeds geen tijd voor neem om te gaan lezen terwijl ik echt van lezen HOU... Vervolgens lees ik wat op het strand, ga ik de zee in en geniet van deze heerlijke dag. Zondag 14 januari. Ik word voor de wekker wakker en schrik als ik geen ring meer om m’n vinger heb. Ik draag die ring áltijd en waarom het er nu niet was, vond ik redelijk verontrustend. Óf het moest zijn gestolen óf ik moest het ergens zijn vergeten of verloren. Ik hoopte op het laatste en hoopte dan dat iemand het naar de receptie van het hostel zou brengen. Gisteravond heb ik gedoucht en ik verwacht dat ik de ring toen even heb afgedaan en heb opgehangen aan een haakje. In de douche hangt echter niks. Wanneer de receptie open is, vraag ik het daar, maar zij hebben natuurlijk ook nog niks, want het is nog vroeg. In de ochtend heb ik dus een surfles. Ik heb overal gezocht waar ik kon zoeken en maak me er niet teveel druk meer om, want iemand vindt het vast en brengt het naar de receptie. Rond kwart voor negen word ik opgehaald. Met de auto gaan we eerst nog een paar andere mensen ophalen en vervolgens rijden we naar een parkeerplaats bij het strand. We krijgen een wetsuit, ruimen al onze spullen op en nemen alleen een surfboard mee naar het strand. De eigenaar van het bedrijf en daarnaast ook de surfinstructeur was onwijs aardig, echt een typische Australiër. De groep was ook erg leuk: we waren met enkel meiden en 1 jongen van 9. Ondanks het feit dat ik niet echt een natuurtalent ben, heb ik enorm genoten. Na in m’n hostel even te hebben gedoucht en gevraagd naar m’n ring, die ze nog niet hadden, loop ik langs een bakkertje waar ik een belegd broodje koop en ik ga bij het strand zitten. Broodje eten, boek (uit!) lezen en nog even de zee in. Weer in het hostel id m’n ring gevonden! Door de schoonmaker zei ze... Enorm blij dat ik m’n ring terug heb. Daarna lekker slapen, want morgen om 8 uur naar de vertrekplaats voor het kayakken lopen...! Maandag 15 januari. Na te hebben ontbeten ben ik naar de plek gelopen vanaf waar de kayaktrip zou vertrekken. Na me te hebben gemeld en een zwemvest en een helm te hebben aangetrokken, krijgen we een korte introductie en uitleg. Daarna moeten we tweetallen maken en met z’n tweeën een kayak naar het strand brengen. En dan gaan we de zee op. Ze hadden ons voorbereid dat het redelijk zwaar kon zijn, doordat het wat harder waait, maar eigenlijk viel dat allemaal wel mee. We kayakken verder de zee op, voorbij een punt waar allemaal surfers wat golven pakken en dan spot een guide een dolfijn. Redelijk ver weg nog, maar duidelijk zichtbaar. We kayakken een stukje verder en dan zijn de dolfijnen opeens super dichtbij, want zij kwamen ook onze kant op zwemmen. Een hele groep dolfijnen, half springend door de golven heen, op ongeveer tien meter afstand denk ik. We laten ons een beetje drijven, omdat we niet willen dat we met de peddels de dolfijnen raken, want ze zouden zomaar onder de kayaks door kunnen zwemmen. Ze komen nog een stukje dichterbij, maar vervolgens zwemmen ze door. We peddelen naar een punt waar de dolfijnen vaak zwemmen volgens de guides en ze zwemmen zo dichtbij ons! We zien dolfijnen springen door de golven, vinnen door het water bewegen... erg tof. Net voordat we gaan beginnen aan de trip terug, met tegenwind en dus zwaarder dan heen, zitten we bij een hele groep dolfijnen. Onze kayak zit het meest vooraan en daar springt opeens een dolfijn onder de voorkant van mijn kayak voorbij! Tof. Echt heel tof. Terug op het strand klets ik nog wat met degene met wie ik kayakte en met de rest van dat gezin. Ze zijn hier op zomervakantie, ze komen uit Sydney: een zoon en dochter, en ouders. Gezellig hoor. Na droge kleding aan te hebben gedaan (bij het kayakken helemaal nat geworden toen we terug het strand op moesten... natuurlijk omgegooid door een golf), ben ik bij het strand gaan zitten en heb ik een boek gelezen, aan een nieuw boek begonnen. Ik heb het lezen weer opnieuw uitgevonden denk ik. ‘s Avond ben ik langs verlichte straatjes met allemaal restaurantjes en cafeetjes gelopen en heb een heerlijke pizza gegeten. Dinsdag 16 januari. Vanavond ga ik met de bus naar Brisbane, maar eerst heb ik dus nog een hele dag. Nadat ik mijn tas heb ingepakt en heb uitgecheckt ga ik eerst rustig ontbijten in het hostel met Griekse yoghurt en frambozen. Deze dag heb ik verder besteed met lekker chillen. Ik las wat in m’n boek, ging toen naar wen restaurantje waar ik een drankje deed en het boek heb uitgelezen. Daarna ging ik in de middag nog even op het strand liggen. Terwijl ik daar rustig lag, werd het opeens (écht opeens) vloed. Ik zag het niet aankomen en alles was nat en zanderig. M’n hele dagrugzak, m’n kleding, m’n strandhanddoek... Overspoeld. Met alle natte spullen ben ik terug gelopen naar m’n hostel waar ik kleding etc heb opgehangen en alle spullen uit m’n tas ook heb gedroogd. De schade was uiteindelijk zand in het “oplaadgat” van m’n oude mobiel (gelukkig niet m’n nieuwe, maar uit de oude kan het gelukkig ook gewoon worden verwijderd) en een kapot apparaatje waarmee je normaal als het werkt geld over kan maken, ach komt goed. Na een pasta salade te hebben gegeten en nog even met thuis te hebben gebeld ben ik naar de bushalte gelopen met m’n tassen voor de bus die me naar Brisbane zou brengen. Daar kom ik na een rit van twee uur aan, maar eigenlijk maar een uurtje want het is een uur eerder in Brisbane. Woensdag 17 januari. Het ontbijt sloeg ik vandaag maar over, want toen ik in het centrum bij een bakkertje aankwam was het inmiddels al half twaalf. De sandwich neem ik mee richting het water en met uitzicht op de stad eet ik deze op. Vervolgens stap ik op een (gratis!) ferry die door Brisbane vaart. Brisbane heeft een slingerende rivier middendoor de stad lopen en de ferry gaat deze hele rivier over. Een goede kennismaking met de stad nadat ik een half uur langs het water heb gelopen. Na een uur stap ik aan de andere kant van de rivier uit, vlakbij het drukste gedeelte van het centrum van Brisbane. Ik drink wat aan het water en loop vervolgens de stad in om deze te verkennen. Mooie gebouwen, een leuke winkelstraat en een gezellige drukte. Ik had ergens gelezen dat er op woensdagavond een film draait op een rooftopbar en dus besluit ik aan het eind van de middag even te kijken of er wat is vanavond. Aangekomen op de juiste locatie is er niks. Het pand ligt er redelijk verlaten bij, ernaast staan hekken, omdat ze daar aan het werk zijn en ik voelde me niet helemaal op m’n gemak. Gek buurtje. Ik ga met de bus terug naar de stad en kijk hoe de zon langzaam ondergaat. Ik doe wat boodschappen en loop naar de bushalte vanwaar mijn bus gaat terug naar het hostel, maar zie dan een Vodafone winkel. Ergens deze dagen verloopt m’n simkaartje en dus moet ik een nieuwe kopen. Degene die me helpt ziet dat het morgen verloopt en ik schaf een nieuw kaartje aan die ik er morgenavond in moet doen. Terug in het hostel maak ik m’n eten klaar en eet dit op de rooftop van het hostel op, met uitzicht op de verlichte skyline van Brisbane. Donderdag 18 januari. Het enige in Brisbane wat ik perse wilde doen, was naar de Lone Pine Koala Sanctuary, omdat ik daar allemaal koala’s van dichtbij kan gaan zien en misschien zelfs wel eentje kan aanraken. Behalve koala’s hebben ze hier ook andere (typische Australische) beesten dus een dagje dierentuin..! Op tijd vertrek ik uit het hostel op weg naar de bushalte vanwaar de bus naar dat park vertrekt. Uiteindelijk moest ik toch nog opschieten en ik kwam aan bij het station toen ik nog 1 minuut had voordat (volgens het schema) de bus zou vertrekken. En toen stond ik aan de verkeerde kant van het perron!!! Ughhh. Heeeeel snel over een loopbrug naar de andere kant, waar ik precies op tijd aan kwam. Gelukkig had de bus twee minuten vertraging en heb ik hem gewoon gehaald, maar het was toch weer even haasten. In de Lone Pine Koala Sanctuary bekijk ik alle dieren, luister naar wat informatieve praatjes en aai een koala. Een koala vasthouden én een foto daarvan kost 20$, maar op de foto terwijl je hem wel aait maar de verzorger de koala vasthoudt is gratis. Ik ben een Nederlander én een backpacker, dus ik vond dit een prima alternatief. Ik ga op de foto met wat kangoeroes, kijk naar een vogelshow en maak wat foto’s van gekke beesten. Terug in het centrum van Brisbane ga ik nog wat boodschappen doen voor de lange treinreis waar ik morgen aan begin, ik klets nog wat op de rooftop met m’n Amerikaanse kamergenoten en ga dan lekker slapen. Inmiddels zit ik weer in Melbourne (huh??), maar dat zal ik allemaal vertellen in m’n volgende blog.
Liefs Lotte
14 Comments
Mams
22/1/2018 07:06:48 am
Wat een super tijd... zulke gave dingen doe je!! Vooral nog heel veel genieten....😘😘
Reply
Marielle
22/1/2018 08:24:12 am
Gaaf Lot!!!! Prachtige foto's ook geniet ervan 😘😘😘
Reply
Marise
22/1/2018 09:16:40 am
Wat geweldig weer! Een heebie komt me bekend voor va toen Annelieke in Australië was en wij haar 3 weken bezocht hebben en met de camper getrokken hebben idd Sydney, Byron Bay, Brisbane.
Reply
Peter R
22/1/2018 09:18:08 am
Super mooie foto’s zeg, geven een goede inpressie van wat daar allemaal te zien is.... en pfffffff wat zie jij veel zeg,👍🏻👍🏻👍🏻😃😃😃
Reply
Eduard
22/1/2018 10:56:16 am
wat een heerlijke belevenissen weer, dank voor het delen en blijf genieten Lotte!
Reply
Kelly (vriendin Arianne)
22/1/2018 11:22:48 am
Hoi Lotte,
Reply
Kathleen
22/1/2018 12:45:24 pm
Super hoor om het allemaal te lezen,en wat zie je veel,om nooit te vergeten,nog veel plezier en genieten,maar dat doe je wel😉
Reply
Laura Bouman
22/1/2018 03:33:59 pm
Alweer een prachtig verhaal van je belevenissen en wat een prachtige foto’s. Bedankt ervoor. En geniet lekker verder.
Reply
Annet
22/1/2018 03:35:32 pm
Heerlijk om je verhalen te lezen en je foto’s te bekijken.
Reply
Oma Roelie
22/1/2018 04:15:25 pm
Wat heb ik weer van je belevenissen genoten .Zo mooi allemaal . Je foto's zijn ook zo prachtig . Ik heb veel respect voor je dat je zoveel onderonderneemt en dat in je eentje Geweldig. Ga zo door met genieten . En weer bedankt dat je ons mee laat genieten . Dikke knuffel oma.
Reply
Helga
23/1/2018 07:29:58 am
Hee Lotte, weer heerlijk meegereisd. Enne echt prachtige foto’s joh. Het genieten straalt ervan af. Kijk uit naar je vervolg. X Helga veel plezier
Reply
Gerda Prosman
23/1/2018 08:45:30 am
Hoi Lotte,
Reply
Jannie vooijs
23/1/2018 09:26:36 pm
Wat een geweldig avontuur.
Reply
Paps
25/1/2018 06:29:11 am
WoW, wat een gave dingen heb je meegemaakt. Een rugzak vol herinneringen. Geniet er maar van. 😘
Reply
Leave a Reply. |
Archief
April 2018
ONderwerp
All
Ik!Ik ben Lotte. Een levensgenieter en net geslaagde gymnasiast die houdt van schrijven en foto's maken en nu hard aan het werken is voor haar tussenjaar (waarover je hier alles leest!). |