En er is alweer een week voorbij. Een week van hoogtepunten en dieptepunten. Van optimaal genieten en optimaal missen. Van mensen leren kennen en mezelf ontdekken. Woensdag 25 oktober ben ik dus ‘s morgens aangekomen met de nachttrein vanuit Ayutthaya. Na veertig minuten te hebben gelopen kom ik aan bij m’n hostel. Dit hostel heb ik geboekt omdat een Nederlands stel zei dat je hier op een goede locatie zat, de eigenaar goede trips aanbiedt (voor een goede prijs!) en een privé kamer hier ongeveer even duur is als andere bedden op een slaapzaal. Ik was echt even toe aan een kamer voor mezelf en heb het toen maar gewoon geboekt. Lotte, een vriendin van de middelbare, is ook aan het reizen en is ook in Thailand. We dachten dat we elkaar steeds net zouden missen, maar ze ging vanavond pas met de trein naar het zuiden dus hebben we elkaar aan de andere kant van de wereld, in Chiang Mai gezien...! Zo leuk om iets wat écht bekend is zo ver weg te ontmoeten. Gezellig wat gedronken, gekletst, gegeten. Leuke verhalen uitgewisseld, grappige gebeurtenissen. Het was echt heel leuk. ‘s Avonds heb ik niet meer echt gegeten, aangezien we een (hele) late lunch hadden. In m’n hostel waren allerlei leuke tours die je kon doen, maar aangezien ik nog super veel dingen (ook in andere landen) wil doen, besloot ik dat ik moest kiezen tussen naar olifanten gaan of een trekking. Morgen wilde ik nog lekker even de stad verkennen dus ik besloot dat ik morgen de olifanten tour zou gaan boeken voor vrijdag. Donderdag 26 oktober was de dag van de crematie van de koning. Alleen ‘s morgens zouden de winkels open zijn dus heb ik even wat boodschappen gehaald om vervolgens naar een restaurantje te gaan om te brunchen met yoghurt met granola en vers fruit, echt heerlijk. Toen om 14.00 uur het restaurant dichtging en het begon te regenen had ik echt geen idee meer wat ik kon gaan doen. Terug gelopen naar de buitenkant van het centrum, naar de poort. Het oude centrum van Chiang Mai is een vierkant met stadsmuren eromheen en aan 1 zijde zit een grote poort. Daar aangekomen heb ik met thuis contact gehad en mam had op internet gelezen dat er 85 replica’s zijn van het crematorium wat in Bangkok staat en dat er één vlakbij Chiang Mai stond. Na een korte twijfel een taxi aangehouden die zei dat hij me wel wilde brengen. Voor 100 baht, maar 100 baht. Het is een aardig stukje rijden en zoveel afdingen lukt normaal nooit, maar 100 baht is 100 baht dus prima. Zoals ik al had verwacht snapte hij helemaal niet waar hij heen moest en toen we op een verlaten terrein stonden zei hij dat het ver is en 200 baht en dus heb ik met m’n beste toneel gehuil gezorgd dat hij me toch verder ging brengen, voor 100 baht. Toen we er waren was het echt intens druk. Allemaal verschillende parkeerplaatsen en busjes die heen en weer reden tussen de parkeerplaats en waar t crematorium stond. Aangezien ik geen bedekte schouders had (lekker handig lot) en ook niet een sjaal mee had (nog handiger lot), besloot ik te improviseren. Ik had een zwart jurkje aan dus dat was prima (je moet zwart dragen) en eronder een hempje. Een beetje omslachtig deed ik het hempje eronder uit en bond deze om één schouder. Ik had toevallig nog een bandana/doekje bij me die ook nog eens zwart was en die bond ik om me andere schouder (slim lot). Ik durfde eerst niet naar het busje te lopen omdat ik bang was dat er geen toeristen mochten zijn maar ben er na tien minuten twijfelen toch heen gegaan. “Gaat deze bus naar de ceremonie van de koning?” Ja ja ja ga maar zitten hoor. Ik ga zitten naast een vrouw met een kind en een vader. Het leek een beetje op een busje die je ook in Blijdorp hebt maar dan wat hoger (later zag ik dat er Chiang Mai Zoo op stond...). Bij de volgende parkeerplaats stapten nog meer mensen in terwijl ik dacht dat we toch echt wel krap genoeg zaten. Het paste allemaal maar net. Aangekomen bij de ingang werden eerst tassen gecontroleerd en vervolgens mocht je doorlopen. Ik zag een bord met een heel groot kruis door een camera dus voor de zekerheid vroeg ik of ik echt geen foto’s mocht maken. Wel foto’s maar niet inzoomen was de opdracht. Aan de linkerkant van het plein stond een rij, een hele lange rij die omhoog liep waardoor je niet zag wat er achter nog was en aan de rechterkant stonden allemaal stalletjes waar de Thaise mensen (en ik ook) gratis eten en flesjes water kregen. Ik ging in de rij staan en had geen idee waarvoor maar om er asociaal langs te lopen leek me geen goed plan. Ik merkte dat dit nog lang zou duren en ik wilde nog een olifanten tour voor morgen boeken. Met mijn mobiel kon ik niet bellen en dus vroeg ik of ik de mobiel van degene voor me mocht lenen. Na de tour te hebben bevestigd heb ik nog uren met deze vrouw gepraat. Korte samenvatting: 34 jaar, werkt bij “de beurs” als enige vrouw, heeft financiële verantwoordelijkheid voor d’r ouders, geen man en kinderen (nog), wil reizen over de wereld. Dat ze niet kan reizen doordat ze financieel voor d’r ouders moet zorgen laat me weer eens zien hoe tof het is dat ik dit kan doen. Rond 8 uur vraagt ze aan iemand hoelang het nog wachten is en als ze zegt dat de rij nog meer dan een kilometer lang is en het nog minstens tot 1 uur vannacht duurt besluit ik dat ik ga. Ze zegt dat ik langs de rij naar voren kan lopen om even te kijken maar daar geen foto’s mag maken. Nadat ik dat gedaan heb kijk ik naar de rij achter me die echt nog ongelooflijk lang is... Hoelang zouden zij nog moeten wachten en hoe geliefd is de koning dat die mensen dit allemaal ervoor over hebben.... misschien komt het ook omdat het verplicht is van die koning te houden .... ach. Anders dan in Nederland. Na afscheid te hebben genomen ga ik naar m’n hostel terug met een shuttlebus. Vrijdag 27 oktober sta ik vroeg op, want om 8 uur moet ik klaar staan om te vertrekken naar een Olifanten Spa waar we olifanten voeren en dan wassen met modder en daarna in de rivier. In de bus zitten 2 andere mensen en we zijn maar met z’n drieën. Het zijn gezellige mensen dus het is leuk met een klein groepje. Aangekomen bij het kamp leren we eerst iets over de olifanten en ieder gewapend met een tas vol met bananen en pompoenen èn op onze schouder een hele bos met bananentakken en bladeren (geloof ik) lopen we naar de olifanten. Wat een immens grote beesten. We voeren ze, maken wat foto’s en verwonderen ons over de grootte van deze beesten en dat we er zo dichtbij in de buurt kunnen staan, ze gewoon aanraken. Behalve 7 grote olifanten is er ook een nog erg baldadige kleine van 2 jaar. Echt zo leuk. Na de lunch gaan we met de olifanten naar de modderpoel waar behalve de olifanten ook wij helemaal vies worden. Het is schijnbaar goed voor hun huid en ze vinden het heel leuk. Ik vind het ook heel leuk behalve als d’r eentje gaat liggen of juist opstaan omdat je zo bang bent dat ze op je voet staan en dan is je voet gewoon vermorzeld. Hierna gaan we naar de rivier en spoelen alle modder overal af. 1 olifant vindt het echt heerlijk en ligt de hele tijd te rollen in het water. We staan achter een olifant wat eigenlijk gewoon kan, want we waren hem aan het wassen maar toen gingen er twee opeens staan en om te zorgen dat we onze voeten zouden houden stappen we naar achteren maar er is echt zo weinig ruimte. Allemaal goedgevonden want de olifanten deden niets, maar toch. Het blijven olifanten en mega beesten. Moe maar voldaan stappen we in de bus terug naar Chiang Mai en ik slaap nog eventjes. ‘s Avonds nog wat gegeten bij een straat eettentje en lekker slapen. Zaterdag 28 oktober is m’n laatste dag Chiang Mai en die vul ik met uitslapen, het nagenieten van de olifanten, het bekijken van een hele mooie tempel in het midden van dat vierkant (dat centrum van Chiang Mai) en lekker rondlopen en gewoon kijken naar mensen. Ik lunch ergens wat en doe niet heel veel. Komt waarschijnlijk mede doordat ik vandaag echt een “slechte” dag had. Op de één of andere manier miste ik vandaag thuis heel erg. Ergens zijn met mensen om je heen die van je houden en je door en door kennen... Familie, vrienden. Was even rot, maar ik vind het supergaaf om dit te kunnen en mogen doen. Ik waardeer nog meer hoe goed ik het eigenlijk wel niet heb ik Nederland met zoveel lieve mensen om me heen. Een heerlijke warme croissant, man man man. Zondag 29 oktober gaat m’n vlucht van Chiang Mai naar Surat Thani om 11.10, maar ik wilde graag op tijd zijn. Om half 9 stap ik al de taxi in en had inderdaad zoals de hostel eigenaar zei later erheen kunnen gaan, want twee meter na de paspoortcontrole was m’n gate al. Gelukkig had ik eerst een poos beneden gezeten en wat ontbeten, want hier was bijna niks meer te koop. Het was prima daar even te wachten en ik was toch wakker. Liever daar op tijd zijn en daar wachten dan in het hostel wachten en haasten naar het vliegtuig. Na een heerlijk vluchtte waarin ik zelfs nog even heb geslapen ga ik met de bus (en een stukje lopen) naar m’n hostel. Eventjes rondgekeken, uitgezocht hoe ik naar de eilanden kan gaan, waar ik wil slapen etc. ‘s Avonds weer lekker wat op straat gegeten. Heerlijk (v)luchtje (haha grappig lot) Maandag 30 oktober uitgeslapen, want werd pas om 12 uur opgehaald om naar de boot te gaan. In de bus zaten al twee mensen, een stel van Hawaï !!! Ik vind Hawaï echt één van de meest interessante dingen van aardrijkskunde, van vulkanen zegmaar. Hawaï is namelijk gevormd doordat er een hotspot met lava onder de aardkorst zit en als dat uitgespuwd wordt, koelt het af door het water en wordt het een vaste substantie en dus een eiland. De hotspot blijft op dezelfde plek, maar de aardkorst beweegt dus ontstaan er meer eilanden die in een kromming liggen op de manier hoe de aardkorst beweegt. Daarbij komt dat het oudste eiland het kleinste is, doordat het slijt door wind en water.... In ieder geval, het was heel gezellig met ze. Op Koh Samui kwamen we aan en namen een bus naar de hostels. Een fijn hostel en een prima verblijf. Het was wat anders toeristisch dan ik had verwacht. Enorm veel barretjes, wat leuk was, maar ook een of andere wagen die elke tien minuten langskwam met keiharde muziek en een of andere happening aankondigde. Nee, dit was niet helemaal mijn idee bij de charme van Thailand. M’n avondeten was vandaag loempiaatjes want ik had al laat wat rijst op. Echt zulke lekkere loempia’s, serieus. Dinsdag 31 oktober vroeg wakker en ook vroeg al op stap. Vandaag wilde ik wat meer zien van het land, maar aangezien ik geen scooter ga huren omdat er zó veel ongelukken gebeuren en het verkeer hier echt absurd is, wil ik niet te ver weg omdat taxi’s op dit eiland een stuk duurder zijn. Onderweg stapt er nog iemand in, een Amerikaanse meid. In het vissersdorpje aangekomen voelt het een beetje uitgestorven. Waarschijnlijk omdat het laagseizoen is en ze overal bezig zijn met het renoveren van dingen en nieuwe dingen bouwen. Schattig dorpje en wat gedronken met de Amerikaanse Gabby. Daarna zijn we teruggegaan naar Chaweng en hebben de hele middag op het strand gelegen, heerlijk. Het geluid van de zee, wat kletsende mensen. Aan het eind van de middag nog wat gegeten en vervolgens ging zij terug naar het stadje waar zij verbleef. De boot geboekt morgen naar Koh Tao en lekker op tijd slapen. Multifunctionele koelbox! Woensdag 1 november. Wow! Het is alweer november... 2 weken ben ik al in Thailand. Hoewel het al als súperlang geleden voelt dat ik vertrok, zijn er ook ál twee weken om. Vandaag met een busje opgehaald en nadat iedereen opgehaald was zijn we naar de pier gegaan vanwaar de boot zou vertrekken. Twee Nederlandse meiden zaten ook in de bus, dus gezellig gekletst over van alles want het was echt een lange busrit. Vervolgens in de boot nog wat gekletst, maar zijn snel gaan liggen, lekker chillen en omdat het fijner is met een boot die echt achterlijk over de golven gaat. Het schommelschip in de Efteling maar dat dan keer 99877. Niet alleen heen en weer van voor naar achteren, maar ook van links naar rechts. Man man man. Na nog even slapen kwamen we levend aan op de pier van Koh Tao. Wat ziet het er relaxt uit. Ik denk dat ik dit leuker vind dan Koh Samui, een wat kleiner eiland is dit. Zoals ik al had gelezen zijn óveral winkeltjes waar je je PADI kan halen (duikbrevet). Misschien is het de vibe die er hangt, misschien vind ik dit gewoon leuker. Geen idee, maar ik voelde me hier beter dan op Koh Samui. In m’n hostel m’n spulletjes gelegd en lekker een stukje gaan lopen. Ik wilde heel graag tijdens de zonsondergang op het strand zijn en het liefst ook wat eten. Ik kwam allerlei leuke restaurantjes tegen maar liep nog een stukje door en vond toen dit. Echt heerlijk. Een tafeltje met de poten in het zand, m’n voeten in het zand. Een koud colaatje in m’n hand (voor maar 30 Baht!) en lekker van de relaxte muziek en het geluid van de zee genoten terwijl de zon langzaam onderging. Had hier echt even zin in. Donderdag 2 november wilde ik een stukje van het eiland zien, maar omdat het best heuvelig is, kom je niet heel ver lopend. Ook werd ik pas laat wakker en wilde vooral genieten van de rust, gewoon relaxen. Om toch wat te zien ben ik een stukje over het strand gelopen om ergens te gaan ontbijten/lunchen. Daar wat langer gebleven dan ik eigenlijk dacht. Gekletst met een man die 6 keer per jaar wisselt van huis tussen Londen en hier. Heeft geen vaste baan, maar ‘gewoon’ wat dingen. Een soort Digital Nomad. Ik moet toegeven werken terwijl je op het strand zit klinkt heel fijn. Toch zou ik dat denk ik nooit kunnen. De hele tijd verkassen etc. Na er wat te lang te hebben gezeten en te veel te hebben geschreven ga ik een stuk over het strand lopen naar een ander stuk van het eiland. Mensen kijken, kijken hoe een bamboe tatoeage wordt gezet en vervolgens over de soort van boulevard terug om weer te eindigen bij hetzelfde restaurantje als gisteren. Het beviel gewoon heel goed, fijne sfeer, goedkoop wat drinken en het eten zag er goed uit. Foto 1: ochtend/middag schrijfsessie Foto 2: avond schrijfsessie En daar zit ik nu nog, het is hier kwart voor acht en ik zit heerlijk. Morgen maar eens kijken wat ik dan weer ga doen, maar nu met kaarslicht wat schrijven en genieten van de muziek en de zee.
Ja, ik mis Nederland, maar leer de lieve mensen die ik in m’n omgeving heb nóg meer waarderen. Ik moet toegeven dat ik het echt super gaaf vind dat mam me komt opzoeken en dat ondanks dat ik nu ook geniet, daar echt naar uitkijk. Én Elise (hele goeie vriendin van de middelbare) komt me opzoeken met kerst en oud&nieuw in Australië!! Alles komt op z’n pootjes terecht, ofzo. Ja ik ben blij. Liefs Lotte
14 Comments
Peter Rutjes
2/11/2017 04:15:42 pm
Meid, wat een avonturen maak jij mee! Gaaf hoor dat je dit allemaal doet, je gaat heen als een jonge meid en komt als een rijke jonge vrouw terug!🤣🤣🤣 Have lots of fun! Take good care of yourself and keep on writing!!!!👍🏻👍🏻👍🏻😘😘😘
Reply
Mams
2/11/2017 04:32:19 pm
We genieten met je mee... en missen jou ook😘
Reply
Jany Verheij
2/11/2017 04:35:00 pm
Wat een prachtige dingen maak je mee en zo leuk om te lezen dat je contact maakt met de locale bevolking . Leuk om je zo te volgen . Wens je weer een prachtige week toe en geniet ervan . GA met God . Lieve groetjes Janny
Reply
Marise
2/11/2017 04:45:40 pm
Af en toe ff lastige momentjes maar dat is toch logisch, zeker als je uit zo'n warm nest komt, maar daar tegenover inderdaad ook die geweldige ervaring dat je dit allemaal kunt doen! Heerlijk Lotte blijf er maar lekker van genieten!
Reply
Ingeborg
2/11/2017 05:02:08 pm
Lieve Lotte, leuk om met je mee te lezen! Wat een nieuwe indrukken allemaal......mooie foto's maak je weer! Die van jou met die olifanten is echt heel cool! Logisch dat je thuis mist hoor! ....komt goed en je hebt twee mooie bezoeken om naar uit te kijken!! Hou je taai en pas op jezelf! Liefs, Ingeborg
Reply
Laura Bouman
2/11/2017 05:19:53 pm
Ik vind het zo knap van jou wat je allemaal doet en dat allemaal alleen. Prachtige verhalen en mooie foto’s. Bedankt Lotte dat ik op deze manier even mee mag kijken. Geniet lekker verder. Tot later. 😘🙏
Reply
Veerle
2/11/2017 06:40:10 pm
Wat heb je afgelopen week weer veel mee gemaakt, ik vind je zo stoer! En natuurlijk zijn er "ik mis jullie" momentjes. Ik wens je weer een prachtige week met veel mooie momenten en gezellige ontmoetingen. Xxx
Reply
Jacky
2/11/2017 08:43:32 pm
Hai Lotte,
Reply
Kathleen
2/11/2017 08:45:02 pm
Wat een avontuur,en gaaf met die olifanten,het eten ziet er ook wel goed uit,nog lekker genieten,veel plezier nog.
Reply
Helga
2/11/2017 10:51:16 pm
Heerlijk weer om te lezen. Prachtige foto’s ook hoor. Veel plezier Lotte!! X van ons
Reply
Julian
2/11/2017 10:59:06 pm
Hahahaha na deze reis houd je nog geld over als je zo erg afdingt met je taxiritjes van 100 Baht en spotgoedkope drankjes ;). Leuk stuk! Heel veel plezier!!!
Reply
Oma Roelie .
2/11/2017 11:27:06 pm
Lieve Lotte. Zo uit je verhaal te horen heb je weer mooie dingen beleefd geweldig hoor. Zo ver weg en op deze wijze toch ook weer dichtbij . Heel logisch dat je je warme nestje mist zo af en toe . Maar ik vind dat je het goed doet. Fijn dat mama komt he . Je bent iedere dag in mijn gedachten . Nog heel veel plezier en geniet maar lekker . Dikke knuffel .
Reply
O)ma v.d.Spek
4/11/2017 10:01:32 pm
Lieve Lotte,
Reply
Leave a Reply. |
Archief
April 2018
ONderwerp
All
Ik!Ik ben Lotte. Een levensgenieter en net geslaagde gymnasiast die houdt van schrijven en foto's maken en nu hard aan het werken is voor haar tussenjaar (waarover je hier alles leest!). |