Ja echt, hier aan de andere kant van de wereld ben ik nog steeds met volle teugen aan het genieten. Bereid je voor, het is een lang stuk, maar geniet er vooral van. Het was een erg drukke feestmaand, het was natuurlijk december... Druk, viel mee, vooral met herinneringen maken en avonturen beleven. Ik was aan het genieten met Elise tijdens onze reis van Melbourne, via Phillip Island, naar Canberra. Vervolgens startte 2018 in Sydney én gingen we naar de Blue Mountains. Het was heel gaaf, maar ik heb geen tijd gehad en gemaakt om eerder te schrijven... Gelukkig nu wel, want wat is het fijn om te schrijven en om alles op een rijtje te hebben wat ik allemaal heb gedaan, anders zou ik de helft kunnen vergeten. Dinsdag 19 december. Vandaag ben ik dus naar Melbourne gevlogen waar ik wachtte op Elise. Het was echt heel leuk om elkaar weer te zien...! Na een simkaartje te hebben gekocht, zijn we naar ons hostel voor de eerste drie nachten Melbourne gegaan. Het was niet een enorm grote kamer, maar we sliepen samen op een kamer, er was namelijk 1 stapelbed. We hadden wel gezamenlijke douches en toiletten, dus eigenlijk echt top! Natuurlijk hebben we een beetje bijgekletst al, maar we hebben nog genoeg tijd en het was al laat dus we zijn lekker ons bed ingedoken. Woensdag 20 december. Ontbijt met hagelslag en melk. Hagelslag!!! Elise had dat meegenomen uit Nederland, heerlijk hoor een geroosterde boterham met hagelslag. Na het ontbijt pakken we onze tas en gaan we naar het tramstation. Daar hebben we een pas gekocht waar je geld op kan zetten zodat je met de tram kunt reizen, een soort OV kaart. We zijn in het centrum uitgestapt en kwamen eerst langs de Queen Victoria Market. In deze zowel zomertijd als kersttijd (en misschien vaker) is het overdag op woensdag dicht. In de avond zou het wel open zijn, dus hier gaan we nog een keertje heen! Vervolgens zijn we naar de State Library of Victoria gegaan, wat echt een prachtig gebouw was met véél boeken. Voor het gebouw op het grasveld zitten allemaal mensen: te chillen, een boekje te lezen... De bibliotheek was heel tof om te zien, maar als je daar als student zit te studeren en er komen steeds toeristen... niet ideaal denk ik, haha. Vervolgens zijn we gewoon verder gaan lopen en kwamen we bij een winkelcentrum waar we een klein rondje maakten... heel veel leuke winkeltjes hier! Op de bovenste verdieping is een foodcourt en daar eten we een stukje pizza. Wanneer we de uitgang weer gevonden hebben lopen we verder het centrum door en komen langs een stukje Chinatown. We willen eigenlijk graag een drankje drinken op een rooftop bar en dus gaan we op zoek naar het toeristen informatie centrum om ons over wat dingen te laten informeren. Een superaardige vrouw helpt ons en het is maar een klein stukje met de tram. Niet alleen bij het winkeltje van het toeristen informatie centrum zijn mensen die je willen helpen, maar ook als we op straat een beetje verdwaald om ons heen kijken, komen er of wel van die vrijwilligers naar ons toe van dat info centrum of gewoon Melbourne inwoners, zulke behulpzame mensen hier...! Na wat te hebben gedronken op de rooftopbar, gaan we met een toeristen tram, die een rondje om het centrum maakt, naar het Parliament of Victoria. Een gaaf gebouw met een mooie trap d’r voor. We stappen weer in een volgend trammetje en stappen dit keer uit bij het park met erachter een mooi gebouw, ik geloof het nationaal museum. Het is inmiddels avond en we besluiten naar de Queen Victoria Market (QVM) te gaan, wat een topkeuze blijkt. Een markt met kraampjes waar je spulletjes kan kopen, maar ook heel veel eetkraampjes met allerlei soorten eten. We maken een foto met de kerstman, Elise koopt een gave foto van Melbourne in een frame en gaan in de rij staan om eten te bestellen: Elise een burger met frietjes en ik een GRIEKS BROODJE (bíjna even goed als het lamsvlees broodje van de kleine Griek op de brug in Dordt). Als toetje hebben we een macaron. We lopen terug met het plan de metro te nemen terug naar ons hostel. Voor de QVM staat een man die een show geeft met vuur, een zwaard, acrobatiek. Bij sommige delen wil ik echt even m’n ogen dichtdoen want een zwaard moet je niet inslikken... Als het afgelopen is, lopen we het centrum in, maar helaas rijden er geen trams meer. In Melbourne heb je een soort rechthoek wat het centrum is (met kantoren, winkels etc). Daar rijden de hele dag gratis trams, maar ‘s avonds dus niet. We lopen een stuk en gelukkig komt er een bus langs waar we in kunnen en die rijdt tot de tramhalte. We kijken nog even naar de skyline van Melbourne nu met allemaal lichtjes en gaan dan echt terug naar het hostel. Donderdag 21 december. Vandaag begon de dag wat later. Ik moet een beetje wennen aan dit ritme, aangezien ik in Azië vaak ‘s morgens wel al ergens heen ging (niet om 8/9 uur, maar vaak was ik voor tienen wel weg..). Ook heerlijk hoor, lekker rustig aan. Na (weer) een heerlijk ontbijt met hagelslag gaan we de stad in. We zouden morgen naar Phillip Island gaan en online hadden we gelezen dat je met het openbaar vervoer kon. We vonden het fijn om eerst even uit te zoeken welke bus we hoe laat moeten hebben aangezien het hier vakantie is en er dus andere vertrektijden gelden. Om dit te regelen en een kaartje alvast te kopen gingen we naar het station. Vanaf dat station vertrekken zowel bussen als regionale treinen áls nationale treinen. Morgen om 11.10 zou de trein vertrekken en we konden alvast een kaartje kopen. Ik las ergens dat je als kind voor goedkoper reist, de helft en dus vroeg ik voor tot welke leeftijd dat geldt... tot en met 18! Fijn hoor, haha. We gingen verder het centrum in en namen de tram naar het Olympisch park. Onderweg kwamen we het Flinderstreet Station tegen, wat echt een prachtig gebouw is van buiten (later meer). Aangekomen bij het Olympisch park, gaan we op zoek naar de Rod Laver Arena (Elise tennist en ik vind alles heel leuk, zéker een Olympisch park... wil heel graag ooit naar de Olympische spelen om te kijken). Helaas konden we niet in de Arena, omdat ze heel hard aan het werk zijn voor de Australian Open die in januari is. We wilden wel graag een tennisbaan zien, maar overal stonden hekken omheen. Jammerlijk... totdat een man die daar aan het werken was vertelde dat er een gat in het hek zit... toen stonden we op de baan! Heel gaaf om er in het echt te zijn. Nog eventjes op een tribune gezeten en vervolgens met de tram naar St Kilda, een suburb van Melbourne bij het strand. Ook is daar een fijne boulevard met leuke restaurantjes. We zijn ergens neergeploft en bestellen een heerlijke pizza. Genieten van de zon, van een spelletje doen en van het feit dat we gewoon in AUSTRALIË zitten! Na een poos daar te hebben gezeten zijn we verder langs het strand gestruind en daarna nemen we de tram terug naar het centrum van Melbourne. We lopen over de Southbank, een soort boulevard langs de rivier met heel veel restaurants en op de achtergrond zien we het Central Business District. We lopen door en komen bij Flinderstreet Station. Onderweg van St Kilda naar Melbourne hoorden we van het ongeluk/de aanslag waarbij een auto op een groep voetgangers is ingereden... Best heftig, want vanmorgen reden we er langs en nu is alles afgesloten... Een super levendige en toeristische plek en iets hoger ligt een plein met culturele/ kunstzinnige dingen, een kerstboom en restaurants. Nu staat er beneden bij de plek politie en journalisten... Met ons is alles goed, gelukkig en we genieten met volle teugen!!! Vrijdag 22 december. Na nog een nachtje in Melbourne te hebben geslapen, pakken we onze tassen in, ontbijten in het hostel en vertrekken eigenlijk iets te laat richting het station vanwaar de bus naar Phillip Island vertrekt. We gaan met de tram naar het centrum daar hoeven we slechts een lange weg uit en we zijn bij het station. We denken dat het handig is om de tram te nemen, maar wat blijkt... Ten eerste is het station veel dichterbij dan we dachten (de straat is minder lang) en ten tweede gaat deze tram aan het einde van de weg naar links terwijl we naar rechts moeten! Wachtend tot de tram ein-de-lijk stopt, moeten we een heel stuk rennen naar het station en dan óók nog een heuvel op... (ja we renden mét die enorme rugzak). We hadden nog ongeveer drie minuten en we waren nog niet op het station. Oversteken, en weer door rennen. Nog twee minuten. Tijdens het rennen verlies ik een plastic flesje, leeg, maar ik heb écht geen tijd om deze op te pakken. In m’n hoofd tel ik tot 120 seconden, maar wáár zijn die bussen?? Snel vragen, blijkt helemaal aan de achterkant van het station te zijn. Terwijl we nog minder dan een minuut hebben zien we de bus platformen. M’n mobiel springt op 11.10 en we horen van een stationsomroeper dat de bus op platform 6 naar Phillip Island van 11.10 uur klaar is om te vertrekken. We rennen het laatste stuk en kunnen er nog net bij. De buschauffeur was niet extreem blij met ons, oeps... Gelukkig hadden we al een ticket gekocht en we zaten hoor, op weg naar Phillip Island. Eerst reden we een stuk over de snelweg, maar toen we dichterbij de bestemming kwamen, werd de omgeving rustiger en zagen we minder auto’s en meer natuur. Tof! Phillip Island scheen heel erg leuk te zijn, we hadden nog niets voor kerst, maar de accommodaties daar waren allemaal erg prijzig... Voordat Elise hierheen kwam hadden we natuurlijk app contact en haar ouders geven ons drie overnachtingen in “The Castle”. (!!!! Zooo lief....!!!!! Als (een van) jullie dit lezen (leest), nogmaals bedankt) Nadat we onze spullen in onze kamer hadden gelegd en even hebben gerelaxt op de kamer, zijn we naar het strand gegaan en hebben we langs de kust gewandeld. In Cowes (het dorp waar we zaten) is 1 hoofdweg waar winkeltjes, supermarkten en restaurants zijn. Nadat we daar wat gegeten hebben, besloten we vandaag naar de pinguïns te gaan. Op Phillip Island kan je ‘s avonds als het donker wordt enorm veel pinguïns zien die allemaal vanuit de zee het strand op komen en daarna doorlopen richting de duinen om daar te slapen in holen. We kwamen daar aan en uiteraard is dit super toeristisch, hele bussen komen vanuit Melbourne om alleen hierheen te gaan. Desalniettemin was het onwijs gaaf en zaten we gelukkig super dichtbij. Je had de keuze tussen een plek waar ontzettend veel mensen kunnen zitten of deze plek waar het kleiner is én meer pinguïns voorbij komen. Op het pad naar de tribune toe zagen we aan de zijkant onze eerste kangoeroe!! Echt zo tof. Toen de pinguïns het land op kwamen, waren het eerst een paar maar al snel kwamen er nog veel meer... ze bleven maar komen. Duizenden. Echt een onvergetelijke ervaring. Je mocht geen foto’s maken (en de Rangers checkten daar echt extreem streng op), omdat als je flits per ongeluk aangaat, de pinguïn gedesoriënteerd kan raken en z’n “huis” niet meer kan vinden. Ik heb natuurlijk wel wat foto’s geprobeerd te maken, maar ze zijn niet heel geweldig. Daarna terug naar ons hotel en heerlijk slapen. ^^^^ ik doe hier “de pinguïn” ^^^^ Zaterdag 23 december. Voor het ontbijt halen we een broodje bij de bakker en daarna wandelen we naar een soort mix van een dierentuin en kinderboerderij, waar allemaal typisch Australische beesten te zien zijn. Daar mogen we een soort mega vogel met allemaal kleuren voeren een een paar andere toffe beesten, maar het hoogtepunt: kangoeroes voeren!! Wat zijn die beesten groot! We dachten dat we ze hadden gezien aan het begin van het park maar dat waren wallaby’s... Wat dat precies zijn, geen idee. De kangoeroes kwamen op ons afspringen en eentje had een kleintje in de buidel... gaaaaaf. Ook hebben we koala’s gezien en die zijn groter dan ik dacht. Helaas slapen ze overdag en zaten ze redelijk ver weg, dus die hoop ik echt nog een keer in het wild te zien... Vervolgens zijn we terug naar het dorp gewandeld, hebben boodschappen gedaan en dat hebben waar we sliepen klaargemaakt en gegeten. De finale van Expeditie Robinsson was geweest en het stond op YouTube dus dat hebben we terug gekeken... fijn hoor YouTube! Ook hebben we nog een stukje The Voice of Holland gekeken, leuk! Zondag 24 december. Na lekker te hebben uitgeslapen ontbijten we in het hotel met de dingen die we gisteren hadden gekocht in de supermarkt. Nadat we wat eten in hebben gepakt gaan we fietsen huren! Onderweg naar een tof uitkijkpunt, rijden we twee keer verkeerd, wordt Elise door een mega mug gestoken en val ik redelijk hard (een goede blauwe plek die ongeveer twee weken aanwezig bleef). Maar, we hebben het mooie uitkijkpunt bereikt. Foto’s maken, van het uitzicht genieten, een spelletje spelen en vervolgens terugfietsen, we leveren de fietsen nu al te laat in namelijk... En dan is het kerstavond! Gek hoor om met kerst zo ver weg te zijn en zonder familie, en ik ben weer eens ongelooflijk blij dat ik niet alleen ben en dat Elise me op komt zoeken. We eten lekker en daarna kijken we een stukje All You Need Is Love. Om 11 uur ga ik naar een kerkje voor een kerstnachtdienst, vind ik toch erg fijn. Kerstliedjes gezongen... Voelt al wat kerstiger. Zoek de mug op m’n arm, fijn hoor Maandag 25 december. We worden wakker op Phillip Island en vandaag is het dan eerste kerstdag. Doordat ik gisteravond naar een kerstnachtdienst ben geweest voelt het al wat meer kerstig, maar het is toch gek: warm weer, zonder familie en aan de andere kant van de wereld. (Maar zoals ik al zei, ik ben dankbaar dat Elise hier is én hoe uniek en tof is dit wat ik meemaak... Na het ontbijt op het balkon zeggen we de aardige vrouw van ons hotel gedag en lopen we met onze backpacks naar de bushalte. Toen we in Melbourne vroegen hoe we terug naar Melbourne konden gaan, zei een medewerker dat er bussen rijden, maar de buschauffeur zei dat hij niet verder reed dan Dandenong. Vanaf daar met een trein naar Melbourne, ook prima... En omdat het kerst is, is al het openbaar vervoer gratis, leuk hoor! Aangekomen in Melbourne pakken we de tram richting ons hostel, we checken in, kleden ons om (yes ik heb een kerstjurkje) en met de tram rijden we richting het water. Na een beetje te hebben rondgewandeld, zoeken we een leuk restaurantje (zonder reserveringen met kerst!). Van mam & pap krijgen we het kerstdiner... héérlijk kerstcadeau...! We gaan lekker zitten, bestellen eten en genieten van het heerlijke weer, de mensen om ons heen en we doen een spelletje. Op de kaart van dit restaurant is het dessert gedeelte niet heel uitgebreid en dus besluiten we wat te gaan lopen op zoek naar een restaurant waar ze veel desserts hebben. Op het plein bij Flinderstreet Station vinden we wat leuks en terwijl de zon nu echt ondergaat eten we een top dessert. Morgenochtend gaat om 8.30 uur onze trein naar Canberra en dus lopen we na nog wat door Melbourne te hebben gelopen lekker terug naar ons hostel. Het was een hele fijne en relaxte kerst, maar mam, pap & zusjes (en familie natuurlijk), volgend jaar ben ik er echt bij in Nederland hoor! Dinsdag 26 december. De wekker stond deze ochtend vroeg. Na de laatste spulletjes in de tassen te hebben gedaan, zijn we onderweg naar het station. We vragen voor de zekerheid waar onze trein precies vertrekt en daarna doen we nog wat boodschappen voor het ontbijt en voor de lunch in de trein. Om 8.30 vertrekt de trein van Melbourne naar Cootamundra. Bij dat treinstation staan buiten al bussen te wachten die onder andere naar Canberra gaan. De trein rit was erg tof! Onderweg waren er kangoeroes in het wild, was er een prachtige omgeving en uiteraard heb ik ook wat geslapen...! Aangekomen met de bus in Canberra is het alweer het begin van de avond. We zoeken ons hostel, wat we binnen no time vinden, checken in en leggen onze spullen op onze kamer. Daar maken we ook kennis met Sophie, onze kamergenoot. Ze zit in dit hostel, omdat ze moet wachten op het nieuwe jaar, want dan krijgt ze pas d’r visum voor India. Ze gaat namelijk verhuizen naar India, waar haar vriend woont. Een heel spontaan en gezellig persoon. Elise gaat even langs de apotheek, omdat de plek waar ze gestoken is pijn doet, opgezwollen is én rood is. “Gelukkig” is het een allergische reactie en heeft ze pilletjes gekregen waarmee het als het goed is snel over is. Wat boodschappen doen en vervolgens lekker slapen, best moe word je van een reisdag, de hele tijd hobbelen in de trein en bus. Woensdag 27 december. Van Sophie (ze komt zelf uit Canberra) krijgen we de tip om te gaan ontbijten bij Dicksons. Het was inmiddels te laat voor de ontbijtkaart, maar we heb en heerlijk gegeten. Daarna zijn we het centrum van Canberra ingegaan om dit te verkennen. We zijn een groot winkelcentrum ingegaan waar ze allemaal leuke winkels hebben. We kijken even bij de bioscoop welke films er draaien en gaan vervolgens met de bus naar een outlet center (ook een tip van Sophie), want ze zouden daar allemaal goede aanbiedingen hebben. Normaal zijn daar scherpe prijzen en nu met de Boxing Day sales nog veel meer. Boxing Day is de naam van tweede kerstdag. Die dag en wat dagen erna zijn er allemaal supergoede deals. We lopen rond en kijken in wat winkels. Elise koopt voor haar oma iets leuks en vervolgens zien we een Nike Outlet. Volgens mij had ik dit al verteld, maar anders bij deze: in Kuala Lumpur heb ik m’n superstar sneakers moeten weggooien doordat ik dacht dat het handig was om natgeregende sneakers in een afgesloten plastic tas voor een aantal dagen mee te dragen... Ik was dus al aan het kijken voor nieuwe sneakers en kwam toen de Nike outlet tegen. Na heel lang twijfelen (jullie kennen me), kies ik een paar die ik tof vind. Ze kosten 55$, wat een top prijs is, namelijk ongeveer 40€. Toen ik echter bij de kassa kwam, waren ze opeens 21$, ongeveer 14€. VEERTIEN EURO. Ja, dit vond ik een best wel leuke aanbieding...! We zijn wel uitgekeken en de outlet gaat ook bijna dicht dus we pakken de bus terug. Op de weg terug stappen we uit bij het water en eten daar heerlijk. Het was leuk om een stukje langs het water te lopen en dan zouden we bij een andere bushalte de bus nemen. Dit werd echter een heel stuk richting de stad lopen... Gelukkig kwamen we uiteindelijk een bushalte tegen en konden we terug naar het hostel. Donderdag 28 december. Na het ontbijt in het hostel hebben we de bus genomen richting een must see hier in Canberra: The Parliament House. Er was een enorm lange rij bij de ingang (we moesten door een soort controle net zoals op het vliegveld), waardoor we net te laat waren voor een tour en dus moesten we driekwartier wachten. Gelukkig waren er nog dingen waar de tour niet lans gaat, waaronder het dak. Gaaf uitzicht! Tijdens de tour zijn we in de eerste en tweede kamer van Australië geweest. Nu is er zomerreces, maar als dat niet is, kan je ook debatten bijwonen. Hierna zijn we naar de National Gallery van Australië geweest en naar een portretten galerij. Leuk een beetje kunst kijken. Het leek ons erg leuk om vanavond naar de film te gaan, maar eerst gingen we even langs het hostel. Daar aangekomen is Sophie nog op onze kamer en we vragen of ze mee wilt naar de bios, maar ze heeft vanavond een diner afspraak met haar familie. We hebben een gesprekje met d’r en op een gegeven moment zegt ze dat ze voor ons allebei parel oorbellen heeft... Super lief natuurlijk, maar waarom precies weet ik nog steeds niet, ze vond het leuk om te geven of zoiets. Morgen heeft ze geen plannen en dus spreken we af morgen met z’n drieën te ontbijten en vervolgens wat leuke dingen te doen. Nadat we een warmer truitje hebben aangetrokken zijn we naar de bioscoop gelopen en hebben we de film “The greatest snowman” gezien, echt een aanrader. Vrijdag 29 december. Dit is onze laatste dag in Canberra en we gingen deze dag dus doorbrengen met Sophie. Eerst hebben we ontbeten met pancakes en vervolgens zijn we (weer) naar de mall gegaan, maar dit keer naar andere winkeltjes. Ze hebben leuke dingen, maar niets leuk genoeg om te kopen. We gaan langs een winkel waar ze make up dingen hebben en krijgen allebei een eyeliner van Sophie... ik vind het lief hoor (zei dat ik het ook zelf kon kopen..), maar ik weet het gewoon niet zo goed. Ach, uitgaan van het goede van de mens, dat ze het gewoon heel leuk vindt om te geven. Sophie koopt een speciaal drankje (soort bubbletea maar dan anders), wij een ijsje en we gaan naar het park om een spelletje te doen. Sophie gaat even terug naar het hostel om te bellen met haar vriend in India en wij zitten nog een poos in het park met een spelletje en we maken wat foto’s. Aangezien we morgenochtend heel vroeg weg moeten, willen we nu alvast boodschappen voor morgen doen en we lopen richting de supermarkt. Onderweg komen we Sophie weer tegen en ze heeft wéér iets voor ons. Het spel UNO, omdat ze dat wel leuk vindt om te spelen. We speelden Yatzhee en ze snapte het niet helemaal en vond het dus blijkbaar niet heel leuk haha. Zij gaat alvast terug naar het hostel en wij doen boodschappen voor morgen. Voor vanavond hebben we niets nodig, omdat er een barbecue is op het dak van het hostel waar we ons voor hebben ingeschreven. We spelen UNO met Sophie en daarna gaan we naar het dak. De barbecue is niet heel uitgebreid, maar wel prima en we hoeven in elk geval zelf niets te doen aan het eten. We pakken onze tassen ‘s avonds nog in en zetten de wekker om 5.15.... Zaterdag 30 december. Vandaag werden we dus erg vroeg wakker. Om 6.30 zou namelijk de trein naar Sydney vertrekken. Na Sophie gedag te hebben gezegd en wat te hebben ontbeten laten we een taxi bellen die ons naar het treinstation kan brengen. Een taxi, want het station is te ver weg om te lopen en rond dit tijdstip liggen de buschauffeurs nog heerlijk te slapen... Onderweg van Canberra naar Sydney zien we nog veel meer kangoeroes dan tijdens de eerste treinrit, echt onwijs gaaf om te zien. Het is een minder lange rit dan de eerste rit en voor we het weten lopen we in Sydney naar het hostel. Hier kunnen we pas om 14.00 inchecken. Na onze bagage in de bagageruimte te hebben gelegd zitten we even in de woonkamer van het hostel om “bij te komen” van de rit én van het lopen met die backpacks door de warmte. We gaan de omgeving van ons hostel even verkennen (voordat we inchecken) en heel vlakbij is Townhall. Dit is een heel mooi/ statig/ stijlvol winkelcentrum. We lopen d’r even doorheen, gaan wat winkels in en drinken een drankje. Daarna gaan we terug naar ons hostel om in te checken en we worden geholpen door een Nederlandse meid die hier haar stage heeft! Spullen op de kamer leggen en de stad in... richting de haven waar de Harbour Bridge èn het Opera House zijn!! Die twee dingen zijn voor mij (voor de meeste mensen) de typische Sydney dingen. Daar echt zijn is zo anders dan de foto’s die iedereen kent. Net zoals toen ik in Rome was: opeens stond het Colosseum daar. Ik was nu echt in Sydney, ongelooflijk gaaf. Vervolgens zijn we ma een fotosessie door het park gelopen wat achter het Opera House ligt. We gingen op zoek naar een lekker restaurantje en vonden Jamies Italian waar ik een heerlijke pasta op heb. Vervolgens zijn we terug naar het hostel gelopen. Morgen gaat de wekker vroeg, dus we gaan op tijd slapen. de boot heeft dezelfde naam als ik Zondag 31 december. Dit wilde ik echt zo ontzettend graag... ik móést met oud & nieuw in Sydney zijn en dat is gewoon gelukt!! Ondanks dat de wekker ontiegelijk vroeg stond, had ik er zin in. Dat “vroege” gevoel was een beetje vergelijkbaar met het vroeger op Koninginnedag om “op een kleedje te gaan zitten” om spulletjes te verkopen. De plek waar wij heen wilden (bij het opera house) was nog niet open, eerst moesten we in een rij wachten tot jet open ging. Wat een drukte nu al, zo vroeg. Helaas regende het wel terwijl we in de rij stonden. Toen we eindelijk binnen waren, bemachtigden we een prachtplek. We legden ons kleedje daar neer, en zetten de tassen op ons bankje (jaja we hadden ook een bankje veroverd). We zaten nu echt en het begon keihard te regenen. Echt ontiegelijk hard. Gelukkig klaarde het wel op (ben enorm verkleurd en ook wat verbrand op sommige plekjes) en de topplek die we hadden maakte veel goed. We zaten dus bij het Opera House (en hadden er goed zicht op) en aan de andere kant zien we de Harbour Bridge. We zitten, lezen wat, spelen spelletjes, praten met die gasten uit Frankrijk die naast ons zitten en doen daar een spelletje mee. Hoe verschrikkelijk de regen vanmorgen was, zo fel schijnt nu de zon, heerlijk hoor. Tegen het begin van de avond is er een luchtshow met twee stuntvliegtuigjes, leuk om te zien. We eten nog een warm broodje als avondeten, maar vervolgens is het best wel snel 21.00. De haven loopt vol met boten, mensen gaan meer naar voren dringen en dan start het kindervuurwerk. Echt, dit was al zo tof om te zien... hoe gaat het èchte vuurwerk dan wel niet zijn. De laatste uurtjes doden we de tijd niet meer met spelletjes, maar we ruinen onze spulletjes een beetje op, drinken wat, kijken naar de verlichte boten parade en sluiten het laatste anderhalf uur van 2017 af met kletsen over onze hoogte- en dieptepunten van afgelopen jaar en dromen & plannen voor 2018. De haven is nog meer verlicht door alle boten die er liggen en ook de brug wordt verlicht... Zo gaaf, maar ook gek. Bijna het nieuwe jaar in, namelijk 2018, maar tegelijkertijd het einde van 2017. Een jaar van ontzettend veel hoogtepunten en een jaar waarin ik zoveel heb mogen zien, doen en ervaren. Het aftellen gaat beginnen... 15, 14 ... 9, 8... 5.. 4.. 3.. 2.. 1.. HAPPY NEW YEAR! Ik kan wel proberen te omschrijven hoe het vuurwerk was, maar dat dekt de lading nog niet half. Het was een top begin van 2018, ik had ogen tekort en ik voelde het vuurwerk door heel m’n lichaam trillen (zo dicht stonden we er bij). Toen het afgelopen was zijn we terug naar het hostel gelopen en onderweg heb ik even met thuis gefacetimed, maar ik had een verschrikkelijke verbinding en het was erg veel lawaai op straat door de enorme drukte, dus ik belde nog een keertje in het hostel. Even douchen en heerlijk m’n bed in. Wat een onvergetelijke en gave dag. Maandag 1 januari. Gisterenochtend was het erg vroeg, vannacht erg laat en dus waren we beide wel toe aan even lekker uitslapen. Na heerlijk te hebben geslapen, nemen we weer de metro naar de haven. Daar ontbijten we (je zou het bijna een lunch kunnen noemen) bij het water en vervolgens nemen we de ferry naar Watsons Bay. De ferrytocht was heel tof. Er zijn natuurlijk van die boottochten die je kan doen, maar hierbij zie je evenveel én je komt op een volgende bestemming. We varen door de haven van Sydney, langs de brug en het Opera House. We komen aan op een prachtige plek. Bij het uitstappen verlies ik wel m’n lenskapje, die valt in het water en is daarna plotseling niet meer te zien. Dit is al het tweede lenskapje die ik ben verloren. De andere, de originele, ligt op het forum Trajanus in Rome. Vanaf de pier lopen we naar een ander strandje: Camp Cove, een nog heerlijkere plek en we gaan boven de rotsen zitten. Genieten van de middagzon, het uitzicht en lopen vervolgens langs de waterkant, met op de achtergrond Sydney, terug naar de pief. Met een heerlijk ijsje in onze handen wachten we op de ferry en we stappen pas uit bij Darling Harbour. Met deze tocht zijn we ook ónder de brug heen gevaren, en we zien nog meer van Sydney vanaf het water. Gaaf om de stad zo te zien. We zijn op zoek gegaan naar een restaurantje, maar zien eerst wat visrestaurants waar ze geen andere dingen op het menu hebben staan (ik eet/lust geen vis), maar dan zien we op een menu kangoeroe staan... We kunnen Australië natuurlijk niet verlaten zonder kangoeroe te hebben gegeten en dus bestellen we dat. Heerlijk vlees. Anders dan alle soorten vlees die ik ken, maar erg lekker en natuurlijk een ervaring. We lopen nog een stukje langs het water, gaan dan de stad in om naar het hostel te gaan. Dinsdag 2 januari. Vandaag gingen we de trein naar de Blue Mountains nemen. Om 10.00 moesten we uitchecken, maar ik moest nog eventjes wat spullen in m’n tas doen en dus stonden we om 10.30 beneden, wat overigens ook prima was. We gingen even heerlijk brunchen in Townhall. Brunchen, omdat we in de trein zometeen naar de Blue Mountains niet kunnen lunchen. Na de brunch popen we met onze spullen naar het centraal station en wachten daar op de trein naar Katoomba. Dat is een dorpje in/bij de Blue Mountains vanuit waar we makkelijk naar highlights kunnen gaan van dit natuurgebied. Dit is ook de laatste stop van onze gezamenlijke reis, gek hoor, het ging zo snel. De treinrit duurde twee uur, maar het vloog voorbij. Onderweg kregen we al een voorproefje van wat we kunnen gaan verwachten van dit stukje natuur en het zag er al erg gaaf uit. Vanaf het station is het tien minuten lopen naar ons hostel, maar onderweg komen we een toeristen info centrum tegen waar ze tickets verkopen voor de hop on hop off bus en tickets voor “scenic world”, twee kabelbanen en een treintje waar we dan in kunnen en vanuit dat heb je een prachtig uitzicht op de Blue Mountains. Deze kopen we alvast, wel zo handig. Ook zien we onderweg een domino’s en we besluiten daar vanavond een pizza te gaan halen. In het hostel aangekomen checken we in en we gaan naar onze kamer. We maken direct kennis met onze eerste kamergenoot... Het eerste wat ze zegt, na ons te hebben begroet, is: “Hebben jullie oordopjes bij jullie, want ik snurk. Oh en het raam blijft de hele nacht open anders kan ik niet ademen. Én ik ga vijf keer per nacht naar de toilet”. Top kennismaking... We vragen bij de receptie direct of we een andere kamer kunnen krijgen. Voor vannacht lukt dat niet, maar voor morgen wel. Fijn, want ze voelt wel een beetje gek aan... ze bezet ook de hele kamer met al haar spullen, maar oke. We doen boodschappen voor morgen en halen pizza, doen een spelletje, eten een toetje en gaan vervolgens naar onze kamer. Het is al wat later en ik ga nog even thuis facetimen en daarna douchen. Als ik wat later nog douche gaat Elise normaal gesproken al slapen, zij doucht namelijk ‘s morgens, maar terwijl ik aan het facetimen ben komt ze naar me toe, omdat die vrouw ruzie met haar maakt... ze vindt dat Elise egoïstisch is door onze spullen die volgens haar niet goed zijn opgeruimd. Heel gek, want onze spullen staan echt niet in de weg en egoïstisch is ze zeker niet. Heel vervelend. Gelukkig slapen we hier één nachtje en verkassen we dan. Woensdag 3 januari. Vandaag gaan we de Blue Mountains verkennen met de hop on hop off bus. Eerst ontbijten we met een gebakken ei, we maken een lunch klaar om mee te nemen en na onze tassen in de bagageruimte te hebben gelegd, omdat we vanavond natuurlijk naar een andere kamer gaan, lopen we naar de busstop. De buschauffeur van zo’n bus vertelt natuurlijk altijd van alles over de omgeving en over de leukste dingen on te doen en dus blijven we een heel rondje zitten om te kijken waar we er allemaal uit willen. We stappen uit bij een stop met een uitkijkpunt die echt prachtig is en vanaf dat punt kunnen we naar een andere stop wandelen, namelijk Echo Point. Vanaf daar heb je een prachtig uitzicht op de Three Sisters. De wandeling is erg gaaf en we hebben prachtige uitzichten. Aangekomen bij de Three Sisters lopen we de trap naar beneden naar een bruggetje via waar je naar de eerste van de drie zussen kunt lopen. Erg hoog, maar heel tof. Daarna gaan we weer met de bus die ons naar een ander punt gaat brengen, namelijk naar de waterval. Het was een wandeling helemaal naar de voet van de waterval. We kwamen daar aan en er waren slechts twee andere mensen, super relaxt dus en wat een toffe waterval midden in het groen. De twee mensen gingen weg en we hadden de waterval helemaal voor ons zelf. We maken wat toffe foto’s met de timer (dan hebben we geen andere mensen nodig om een foto van ons tweeën te hebben). Na een poosje wordt het opeens erg druk en na nog even te hebben gezeten besluiten we terug naar boven te gaan, omdat we niet precies weten hoe laat de laatste bus terug naar het dorp gaat. Als we boven aankomen zien we een bus aan komen rijden en deze willen we niet missen, want dan moeten we lang wachten waarschijnlijk. We trekken een sprintje en halen de bus precies. Terug in het dorp zoeken we een restaurantje en we vinden iets wat er wel leuk uitziet, maar het blijkt uiteindelijk niet helemaal ons ding (onder andere het menu en de muziek haha). Het eten is prima, maar daarna gaan we terug naar ons hostel. We vinden het allebei echt superleuk om spelletjes te spelen en dus gaan we beneden zitten om wat spelletjes te spelen. Op een gegeven moment komt die vreemde vrouw uit onze oude kamer naar beneden en in haar hand heeft ze een gekke stok. Elise is aan het facetimen en ik zit ook op m’n mobiel dus ik zie d’r niet aankomen achter Elise en opeens trekt ze aan haar haren... heel vreemd. Een beetje verrast/geschrokken en vooral verbaasd zitten we daar en gaan door met wat we doen. Voor we het weten is de vrouw ook weer weg, terug naar boven. Niet veel later komt de andere vrouw die ook bij ons op de kamer zat, een aardige vrouw, naar beneden met een gek verhaal, namelijk dat de “vreemde vrouw” nu in chips die ze op de grond had gestrooid aan het dansen was. De “vreemde vrouw” komt half struikelend de trap af en praat een beetje tegen zichzelf (ze heeft veel alcohol gedronken horen we later), maar vervolgens begint ze een heel verhaal tegen Elise en mij te vertellen. Nou, een verhaal, ze zegt allemaal hele gekke dingen, vooral tegen Elise. Over een hatelijke aura die om haar heen zou hangen en nog veel meer. De helft verstond ik niet, een ander deel heb ik niet onthouden, maar het waren dingen die nergens op sloegen en vooral hele gekke dingen. Ze gaat bijna Elise achterna, wat best een beetje eng is, maar Elise gaat ergens anders zitten en we horen dat de politie gebeld is, dus nu zorgen dat de vrouw een beetje normaal blijft doen en niks geks zeggen tegen haar... Niet veel later wordt ze meegenomen door twee politieagenten en wij krijgen door dit hele gedoe een “Queen Room”. Allebei een aparte kamer met een tweepersoonsbed en een eigen badkamer. Ik vind het eventjes jammer dat we allebei op een eigen kamer slapen, doordat dit onze laatste twee nachten zijn. Ik zie best een beetje op tegen doei zeggen weer, maar wie weet word ik er beter in, in afscheid nemen. Vast wel. In elk geval, ik vind het dus eventjes naar/vervelend, maar als ik ‘s avonds op een zachter en groter bed (helemaal voor mijzelf) in slaap val, is het best oke..!! Donderdag 4 januari. Onze laatste dag in de Blue Mountains en de laatste dag waarop we echt wat kunnen ontdekken/ondernemen tijdens deze (gezamenlijke) reis door Australië. Gek, maar daarover nadenken komt morgen wel, vandaag genieten. Nadat we wakker zijn geworden na goed te hebben kunnen slapen in zo’n fijn bed, ontbijten we (yes weer met gebakken ei), maken we wat broodjes klaar en gaan we op pad. Vandaag gaan we dus die scenic world tour doen. We gingen het vandaag doen, omdat het gisteren mistig was (zou zijn eigenlijk, want de uitzichten waren geweldig en helemaal niet mistig), maar eerst leek het alsof het mistiger was dan gisterenochtend. Gelukkig werd het al een stuk helderder toen we in de rij stonden voor het eerste ding van de drie dingen. Een enorm steil treintje. En ja, we stonden in een ríj. Best een toeristisch iets dus en toen we zaten was het uitzicht zeker gaaf, maar we waren zo ontzettend snel beneden... was dit het dan? De andere twee dingen waren een stuk indrukwekkender hoor, we zijn niet teleurgesteld, haha, gelukkig maar. Toen we beneden waren hebben we een poos gewandeld en zijn vervolgens naar een andere activiteit gegaan: een soort skilift die ons naar boven bracht en de uitzichten waren zeker heel erg tof! Prachtig eigenlijk. Erg gaaf. Toen we boven waren, waren we weer terug bij het hoofdstation. Vanaf daar vertrekken alle drie de dingen namelijk. We besloten hier onze lunch op te eten, deden een spelletje, hadden een of andere hagedis/geen idee wat het is op onze schouder én hadden een slang om onze nek! Er stonden twee mensen die deze twee beesten meegenomen hadden. Ze kwamen uit het wild, maar hadden zorg nodig geloof ik en dus vandaar dat zij ze hadden. Na deze beleving hebben we het laatste van de drie scenic-world-tour-dingen gedaan: een horizontale kabelbaan naar de andere kant van de klif. Nu bungelen we echt boven de afgrond. Wel een gek idee, met skiën bungel je natuurlijk ook in aan een kabel in een glazen doosje, maar dit was echt zo ongelooflijk hoog... Daar lopen we rond, maken wat hele gave foto’s en genieten van het uitzicht. Hier zagen we het blauwe wat boven de Blue Mountains hangt het beste, maar dat kan ook gewoon een kwestie zijn van juiste tijd juiste plaats. Leuk feitje, de Blue Mountains zijn vernoemd naar die blauwe gloed die erboven hangt. Dat ontstaat doordat er zoveel eucalyptus bomen in het dal staan en de dampen vanuit de bladeren (oliedampen?) zorgen voor een blauwe gloed. Ik ging het even opzoeken en ergens anders staat dit: “Volgens wetenschappers is de Mie-theorie van toepassing: inkomende ultraviolette straling wordt verstrooid door atmosferische deeltjes en voilà, blauwe bergen”. Nou die atmosferische deeltjes zullen wel die oliedampen zijn... Ik las op deze zelfde site ook dat het helemaal geen bergen zijn, maar dat het een zandstenen plateau is waar door de jaren heen valleien in zijn uitgeslepen... Waarom het dan bergen heet weet ik ook niet... OKE terug naar het verhaal. We genoten dus nog even van het prachtige uitzicht en dingen vervolgens terug naar het hoofdstation, waarvandaan we de bus terug naar het dorp nemen. In het hostel gaan we buiten op het balkon zitten, genieten van de kleuren van de lucht die prachtig zijn door de ondergaande zon. We spelen een spelletje en hebben niet zo’n zin om te koken. Dus eindigt onze laatste avond met nog wat zonnestralen op het balkon van het hostel met een pizza in onze hand... heerlijk!!! Vrijdag 5 januari. De laatste dag! Wat is het ongelooflijk snel gegaan, maar wat hebben we veel gezien en ervaren. Vandaag uitchecken om 10.00 en gelukkig had ik gisteravond m’n tas al netjes ingepakt. Elise laat wat spulletjes hier achter voor me (fijn!) en ik geef wat dingen aan haar mee. Onder andere tickets en kaartjes van plekken waar ik ben geweest, omdat ik het leuk vind om daar nog een keertje doorheen te kijken, maar ook natuurlijk een souveniertje voor thuis. Na te hebben uitgecheckt kunnen we nog wel gebruik maken van de keuken en dus maken we de eieren op voor het ontbijt. We hebben de hele dag de tijd om naar het vliegveld van Sydney te gaan, maar hier hebben we niet echt iets meer waar we heen willen en dus pakken we rond elf uur de trein terug naar Sydney en hebben vervolgens een trein/metro naar het vliegveld. Op een vliegveld zijn natuurlijk altijd heel veel restaurantjes etc en hier ook, maar ze hadden zelfs een heerlijk terras. We hebben ons daar wat uurtjes vermaakt met lunchen, spelletjes spelen en de geldzaken regelen. Alle uitgaven hebben we netjes opgeschreven en er waren (gelukkig) helemaal geen problemen met uitzoeken wie hoeveel geld van wie krijgt..!! Fijn hoor. Dan is het tijd om Elise d’r tas te gaan inchecken, maar wat was het druk bij die balies! Er stond een Nederlands wat ouder stel voor ons en daar hebben we de hele wachttijd, ruim een uur, mee gekletst, leuke mensen en het was erg gezellig. Nadat Elise d’r tas weg was, aten we nog wat bij de Mac (de eerste in Australië!), maar vervolgens was het voor Elise echt tijd om naar de gate te gaan, het was inmiddels kwart voor acht en om tien voor negen zou ze gaan boarden. Ja het was even jammer om doei te zeggen, na zo’n gave tijd... en natuurlijk “moest ik een traantje laten”, maar ik kijk terug op een enorm gave tijd en ik wilde dit zelf: alleen reizen, zo lang, zo ver. Ook alleen ga ik weer genieten, uiteraard. Nog meer nieuwe plekken, nog meer nieuwe avonturen en nog meer herinneringen. Liefs van Lot
12 Comments
Mams
9/1/2018 04:25:22 pm
Wat een gaaf stuk!! Wat een super belevenissen samen....wat fijn dat jullie zoveel plezier samen hadden. En super stoer hoe je nu weer alleen verder gaat en alweer( dat weten wij dan al 😍😍 weer) heel veel gave dingen ziet en beleefd....trots op je😘
Reply
Laura Bouman
9/1/2018 04:41:58 pm
Lotte eerst de beste wensen voor 2018. En ja je krijgt inmiddels een lekker kleurtje. Nu een vraagje. Loop jij de hele dag met pen en papier op zak. Je schrijft alles zo duidelijk op en al die namen en tijden. Super. Weer super kunnen genieten van je verhalen en geniet lekker verweer. 😘
Reply
Peter Groenewegen
9/1/2018 05:23:46 pm
Bedankt Lotte voor je prachtige verhalen. Ook namens Joke wens ik je uiteraard een geweldig 2018 en nog een heleboel mooie momenten aan de andere kant van de wereld. GBU!! Liefs van ons.
Reply
Willy
9/1/2018 06:12:20 pm
Wat een mooi verhaal Lotte van je belevenissen je kunt
Reply
Marc de Hoon
9/1/2018 09:46:21 pm
Leuke stukken tekst en fantastische belevenissen, Lotte. En we hebben elkaar gemist, in Melbourne. Ook wij hebben genoten van O.a. de QVM.... Veel plezier verder, zo zonder Elise. Wat leuk dat zij zo’n lange tijd met jou heeft opgetrokken.
Reply
Eduard
10/1/2018 12:09:24 am
Happy 2018 Lotte. Tnx 4 sharing, God speed,X.
Reply
Romée
10/1/2018 12:25:18 am
Gave nieuwe pattas Lotje! En oh ja, je verhalen en foto's mogen er wederom ook best wezen... ;)
Reply
Peter Rutjes
10/1/2018 09:51:11 pm
Wow wat een avonturen weer! enjoy life, enjoy the people and enjoy the memories!!!
Reply
Oma Roelie.
10/1/2018 09:58:42 pm
Wat heb ik weer genoten van je geweldige avonturen met Elise. En het ziet er ook allemaal zo prachtig uit . Je maakt ook erge mooie foto,s . Ik was ook zo blij dat je met de feestdagen niet alleen was. Zo te lezen hebben jullie een fijne tijd gehad en nu mag je het weer op je eigen manier invullen. En dat kan je goed dus alle vertrouwen dat je ook nu van alles zal genieten. Heel veel plezier en een dikke knuffel.💓💓💓
Reply
oma van der spekWat eeb
11/1/2018 10:18:40 am
Wat een mooie verhalen weer. En wat een belevenissen. Hadden jullie van te voren in Nederland al veel voorbereid.? Over hoe, en wie en wat? Want er is zo veel gebeurd en gedaan. Fantastisch als je het overal over eens bent. Geweldig.
Reply
Noa
11/1/2018 09:33:34 pm
He hier je leukste kleinste zusje .
Reply
Tante MIA
22/2/2018 11:51:02 am
Even een berichtje van mij. Wat een mooie foto¡³’ maak jij,
Reply
Leave a Reply. |
Archief
April 2018
ONderwerp
All
Ik!Ik ben Lotte. Een levensgenieter en net geslaagde gymnasiast die houdt van schrijven en foto's maken en nu hard aan het werken is voor haar tussenjaar (waarover je hier alles leest!). |